اي كرمت در ازل اول عطا

اي كرمت در ازل اول عطا

 

 

لطف الهي به الهي زار

نيز اميد است دهد وصل يار

 

عشق مرا سوي نگار آورد

سوي بهشت رخ يار آورد

 

يك نظر آن دلبر مهوش كند

عاقبت كار مرا خوش كند

 

از مي آن ساقي شيرين لبم

مست كند صبح نمايد شبم

 

درگذرد ازگنهم لطف دوست

لطف، چنين پرگنهي را نكوست

 

كس نه طلب كار ز لطف دوست

لطف،‌ چنين پرگنهي را نكوست

 

كس نه طلب كار ز لطف تو بود

ليك ترا بر همه لطف است وجود

 

اي كرمت در ازل اول عطا

زان كرم آمرز زما هر خطا

 

محو كن اي دوست گناه مرا

صبح كن اين شام سياه مرا

 

شاد كن از عشق،‌دل زار من

تا نگرد ديده رخ يار من

 

بر من رسواي ذليل و زبون

گمشده و كشتة اين نفس دون

 

رحمتي اي ساتر و غفّار من

درگذر از زشتي كردار من

 

هست شفيع من زار تباه

لطف تو و مهر رسول اله

 

گر نبود عشق تو سوداي من

واي من و واي من و واي من

 

مهر «علي» بر دلم افزون نما

شاد، به يادت، من دل‌خون نما

 

شاد، به يادت، من دل‌خون نما

وان دل پرمهر و رخ ماهشان

 

سينه‌ام افروز به نور يقين

با همه اخيار كنم همنشين

 

زنگ مرا از دل من پاك كن

جلوه در آيينة ادراك كن

 

در دو جهان ياد توام يار بس

روي توام جنّت و گلزار بس

 

بر ورقم كش خط غفران خويش

بر ورقم كش خط غفران خويش