اوردنچر؛ جایگزینی برای دندان های از دست رفته

مجموعه: پیشگیری بهتر از درمان

اوردنچر یک دست دندان کامل

اوردنچر چیست و چه معایب و مزایایی دارد؟

اوردنچر چیست؟

اوردنچر یک روش جدید برای افرادی است که تقریباً تمام و یا تعداد زیادی از دندان‌های خود را از دست ‌داده‌اند. در این روش یک‌دست دندان مصنوعی را بر روی چندپایه در فک ثابت می‌کنند.

این پایه‌ها می‌توانند هم دندان‌های بیمار باشند و هم پایه ایمپلنت که توسط متخصص ایمپلنت در فک بیمار کاشته می‌شوند. این روش درمان در حقیقت نوعی پروتز کامل است که در استخوان فک و بر روی تعدادی پایه قرار می‌گیرد.

اوردنچرهای دندانی مشکلات لقی دست دندان مصنوعی را ندارند و همچنین هزینه کمتری نسبت به ایمپلنت کامل دندان‌ها دارد. این روش به انواع مختلفی تقسیم می‌شود.

نمونه کامل دندان به روش اوردنچر

انواع اوردنچر

بنا به تشخیص پزشک سه نوع روش برای اوردنچر وجود دارد این سه روش عبارت‌اند از:

1. کاشت دندان بر پایه بافت لثه: در این روش کاشت دندان بر پایه ایمپلنت انجام می‌گردد؛ یعنی متخصص در فک بالا و پایین بیمار، ایمپلنت‌هایی قرار می‌دهد و پروتز دندانی را بر روی آنها نصب می‌کند. پروتز موردنظر باید کاملاً منطبق با این پایه‌ها طراحی و ساخته شود. این نوع اوردنچر به‌صورت ثابت اجرا می‌گردد. این نوع اوردنچر شبیه‌ترین نوع به دندان مصنوعی می‌باشد و دارای حداقل استاندارد است.

2. اوردنچر بر پایه ایمپلنت: در این روش ریشه دندان‌های جدید همان ایمپلنت‌هایی هستند که متخصص دندان‌های مصنوعی با توجه به نوع طراحی به صورت کامل یا با کمک تاج تلسکوپی، بر روی پایه‌های ایمپلنتی قرار می‌دهد. با توجه به نوع فک بیمار، نیروی وارده و عوامل دیگر پزشک تعداد پایه‌ها یا نگهدارنده‌های دندان را مشخص می‌نماید. به طور معمول برای نگهداری مجموع دندان‌ها 4 یا 6 پایه کاشت ایمپلنت مورد نیاز است.

یعنی 4 تا 6 ایمپلنت برای فک بالا و 3 تا 4 عدد نیز برای فک پایین مورد استفاده قرار می‌گیرد. قاعدتاً هر چه تعداد ایمپلنت‌ها بیشتر باشد نتیجه بهتری عاید بیماری می‌شود. پس از کاشت پایه‌ها، اتچمنت‌هایی به شکل میله، توپی و یا مگنتی روی ایمپلنت‌ها قرار می‌گیرند تا پروتزهای دندان روی آنها قرار داده شده و در نهایت یک‌دست دندان کامل را روی آنها به طور ثابت قرار می‌دهند.

3. کاشت دندان بر پایه ایمپلنت و لثه: در این حالت برای نگهداری دندان‌ها هم از لثه و هم از ایمپلنت کمک می‌گیرند. یعنی تعداد پایه‌های ایمپلنت فقط شامل دو مورد در محل دندان‌های نیش و یا آسیاب کاشته می‌شود. این دو پایه توسط یک میله به یکدیگر متصل می‌شوند و دندان‌ها بر روی آنها سوار می‌شوند. به این روش اوردنچر میله‌ای نیز می‌گویند.

لازم به ذکر است که جنس ایمپلنت‌های از تیتانیوم است و با جراحی و بی‌حسی موضعی در فک کاشته می‌شوند و روی آنها قطعاتی قرار می‌دهند تا با پروتز دندان چفت شود. این حالت چفت و بست به پروتز دندان توانایی و استحکام کافی برای ثابت ماندن و جویدن غذا را خواهد داد. در این حالت باید پایه تیتانیومی ایمپلنت با فک فرد کاملاً جوش بخورد و معمولاً برای این کار حداقل 5 ماه زمان لازم است.

روش اوردنچر میله ای

مزایای استفاده از درمان اوردنچر

یکی از مهم‌ترین مزیت‌های اوردنچر، برطرف‌شدن مشکلات ساییدگی لثه‌ها می‌باشد که در دندان‌های مصنوعی ایجاد می‌گردد؛ زیرا فشار ناشی از جویدن غذا بر روی لثه منتقل شده و به مرور زمان باعث ساییدگی شده و دندان‌ها دچار لقی می‌گردند. اما در اوردنچر به‌خاطر وجود پایه‌های ایمپلنت دیگر فشاری به لثه‌ها وارد نمی‌شود.

به مرور زمان در اثر استفاده از دندان های مصنوعی مشکلاتی مانند جمع شدن فک به وجود می آید و این موضوع بر روی چهره فرد و ساختار صورت تاثیر منفی می گذارد. اما در اوردنچر این مشکل پیش نمی آید و زیبایی و جوانی صورت حفظ می شود.

در صورت استفاده از دندان‌های مصنوعی در هنگام غذاخوردن ممکن است غذا زیر دندان‌ها برود و یا دندان‌ها تکان بخورند و ایجاد صدا نمایند؛ اما در اوردنچر این مشکلات وجود ندارد و فرد می‌تواند با خیال راحت به خوردن و آشامیدن بپردازد.

در نظر داشته باشید که طول عمر و کیفیت اوردنچر بسیار بالاتر از دندان‌های مصنوعی است. این نوع ایمپلنت‌ها هرگز دچار پوسیدگی نمی‌گردند و زیبایی چهره، تکلم و سلامت بیمار در این روش حفظ می‌گردد.

با روش اوردنچر یک دست دندان ثابت و باکیفیت خواهید داشت

معایب استفاده از اوردنچر

از نظر کارایی و استفاده اوردنچر هیچ مشکلی ندارد تنها عیب این روش ترمیم و نگهداری آن است برای اینکه فرد برای ترمیم هر 6 ماه یکبار باید به پزشک مراجعه نماید. در این معاینه‌های دوره‌ای، در صورت بروز مشکل پزشک ایراد آن را بر طرف می‌نماید.

یادآوری می‌کنیم که این دندان‌ها نیاز به مراقبت و نظافت دارند و نباید به این دندان‌ها فشار زیادی وارد نمود.

مراقبت‌های بعد از اوردنچر

مراقبت‌های بعد از اوردنچر

بیمار باید در نظر داشته باشد که برای درمان ایمپلنت‌ها نیاز به زمان دارد و همچنین برای نگهداری و مراقبت از اوردنچر نیز باید دقت بالایی داشته باشد تا دچار مشکل نگردد. این دندان‌ها به مراتب مراقبتی بیشتر از دندان‌های طبیعی نیاز دارند؛ زیرا این مراقبت‌ها باعث افزایش طول عمر و بهبود عملکرد دندان‌ها می‌گردد. در زیر به برخی از این موارد اشاره می‌کنیم:

•برای جلوگیری از مشکلات دندان و لثه، باید بهداشت دهان و دندان را رعایت نمایید.

•برای تمیزکردن دندان‌های ایمپلنت شده باید حتماً از مسواک و نخ دندان استفاده نمایید تا باقی‌مانده مواد غذایی را از بین آنها تمیز نمایید.

•حتماً باید برای معاینات دوره‌ای و رفع مشکلات احتمالی به دندان‌پزشک مراجعه نمایید. این معاینه‌ها ممکن است هر 6 ماه یکبار و یا سالی یکبار باشد.

•در زمان جویدن غذا سعی کنید به دندان‌هایتان فشار مضاعف وارد نشود. 

فرایند اوردنچر چند ماه طول می‌کشد و برای چه کسانی مناسب نیست؟

•تقریباً 6 ماه از زمان شروع درمان تا زمان استفاده از دندان‌های اوردنچر شده زمان لازم است. ایمپلنت‌های دندانی برای تکمیل نیاز به 2 بار جراحی دارند و همچنین نیاز به زمان برای بهبود استخوان فک و لثه دارد.

•در نظر داشته باشید که ایمپلنت‌های دندانی نیاز به لثه‌ها و استخوان‌های سالم دارند. در نتیجه بیماران مبتلا به دیابت نمی‌توانند این عمل جراحی را انجام دهند. زیرا در دوره بهبودی ممکن است دچار عفونت و عدم بهبودی گردند.

•سیگارکشیدن باعث شکست ایمپلنت‌های دندانی می‌گردد. افرادی که سیگاری هستند نباید این عمل جراحی را انجام دهند.

گردآوری: بخش سلامت بیتوته