طرح های تامین آب پایدار و احیای زاینده رود در اصفهان معطل مانده است

مجموعه: اخبار اجتماعی

تاریخ انتشار : یکشنبه, 11 تیر 1402 01:16

منصور شیشه فروش روز شنبه در گفت وگو با ایرنا گفت: وزارت نیرو شبیه اقداماتی که برای تامین آب آشامیدنی و کشاورزی سایر استان‌ها از جمله همدان، خوزستان، چهارمحال و بختیاری اجرا کرده است برای نجات زاینده رود و رفع مشکلات کم آبی استان اصفهان نیز انجام دهد.

وی با بیان اینکه هنوز بسیاری از طرح های مطالعه شده از جمله تامین پایدار آب شهرستان‌های غرب و طرح‌های احیای زاینده رود اجرایی نشده است، افزود: مصوبات شورای عالی آب مبنی بر بارگذاری نکردن در زاینده رود و جلوگیری از برداشت‌های بی رویه در بالا دست زاینده رود نیز همچنان از سوی وزارت نیرو اجرا نشده است.

شیشه فروش افزود: اعمال مدیریت یکپارچه زاینده رود، تامین حقابه های قانونی و زیست محیطی و کشاورزی بر اساس طومار شیخ بهایی و احیای زاینده رود و تالاب گاوخونی از جمله مطالبات صریح استان از وزارت نیروست.

نبود آب پایدار در پهنه استان اصفهان مشهود است

مدیر کل مدیریت بحران اصفهان هشدار داد: به‌دنبال خشکی چاه‌ها و نبود منابع پایدار تامین آب؛ به ۳۶۰ روستا در استان اصفهان از طریق تانکر و بطور سیار آبرسانی می‌شود، این در حالی است که حتی روستاهای مناطق غرب و در محدوده سد زاینده رود نیز فاقد منابع آب پایدار هستند.

وی افزود: روستاهای شهرستان‌های غرب استان از جمله فریدون‌شهر، چادگان، بویین میاندشت و فریدن و نیز شهرستان‌های شرق، شمال جنوب و مرکز استان شامل اردستان،نایین، کاشان، شرق اصفهان، سمیرم، شهرضا، دهاقان، جرقویه،کوهپایه، هرند،ورزنه و نجف آباد با مشکل کمبود آب مواجه هستند.

شیشه فروش افزود: در نقاط شهری اصفهان، چادگان، خور و بیابانک، ورزنه، انارک، جندق، فریدن، سمیرم، دهاقان و بسیاری از مناطق دیگر استان کاهش فشار آب به‌خصوص در روزهای پایان هفته وجود دارد و این مساله در طبقات بالاتر مجتمع های مسکونی در مناطق شمال و مرکز شهر اصفهان شدیدتر است.

مدیر کل مدیریت بحران استان اصفهان افزود: این در حالی است که بر اساس سرانه مصرف، مردم استان اصفهان کمترین مصرف آب در کشور را دارند.

وی با بیان اینکه افزایش دما وخشکی رودخانه زاینده رود بر شدت آثار کم آبی در بخش آشامیدنی، کشاورزی و فضای سبز افزوده است، عنوان کرد: در شهرها و روستاهای مسیر زاینده رود و نیز در حاشیه رودخانه و مادی‌های شهر اصفهان، افت سطح آب چاه‌ها و تغییر کیفی منابع آب زیر زمینی خزان درختان، برگ ریزان و سقوط آنها همچنین بروز تنش آبی و آسیب پذیر شدن در برابر آفات را به‌دنبال داشته است.

شیشه فروش تصریح کرد: برای پیشگیری از اثرات و خسارت های جبران ناپذیر کم آبی و خشکی رودخانه، فرونشست زمین، خیزش کانون‌های گرد وخاک و خشکی اشجار و باغ‌ها اصفهان باید اقدامات جدی با تخصیص اعتبار و اجرای طرح های تامین آب صورت پذیرد.

اصفهان؛ در حوزه آب مظلوم واقع شده است

مدیر کل مدیریت بحران استان اصفهان افزود: به رغم شدت چالش های ناشی از کم آبی، فرسودگی شبکه های آب و فاضلاب، خیزش کانون‌های گرد و خاک، خشکی مستمر رودخانه و بروز تنش آبی در بیش از ۱۰ هزار هکتار از باغ‌ها نه تنها اقدام جدی و موثری برای رفع مشکلات کم آبی استان از سوی وزارت نیرو نشد بلکه هر اقدامی نیز با که ابتکار مسوولان استان اصفهان برای تامین آب در زاینده رود پیگیری می شود با مانع روبه روست و یا از سوی استان‌های مجاور محکوم می شود.

شیشه فروش گفت: این در حالی است که استان اصفهان همواره برای کمک رسانی به سایر استان‌ها در شرایط سخت پیش قدم بوده و در سیل و بارش های سنگین سال گذشته بیش از ۳۰۰ تیم به همراه ماشین آلات سنگین و تانکرهای آبرسان به چهار محال و بختیاری اعزام کرد و در بازگشایی راهها، توزیع اقلام امدادی، آبرسانی، رفع کدورت آب به استان‌های همدان و لرستان و یزد نیز مشارکت داشته است.

وی تصریح کرد: اصفهان با تقدیم بیش از ۲۳ هزار شهید، سهم بزرگی در تولیدات صنعتی، کشاورزی و فرآورده های سوختی برای سایر استان‌ها و کشور دارد و در این میان مردم آلودگی هوا را نیز تحمل می کنند که این مساله نیاز به اقدام جدی از سوی وزارت نیرو و مدیریت آب کشور دارد و تامین آب پایدار و احیای زاینده رود برای رفع این چالش‌ها ضروری است.

رودخانه زاینده‌رود به طول بیش از ۴۰۰ کیلومتر در دهه‌های اخیر به‌دلیل برداشت‌های غیرقانونی در بالادست، انتقال آب به حوضه دیگر، تراکم جمعیت و تا حدودی کاهش نسبی بارندگی‌ها، به یک رودخانه با جریان دوره‌ای، تبدیل و در پایین‌ دست در فصول گرم بویژه تابستان با خشکی مواجه شده است.

خشکی زاینده‌رود مهمترین چالش دهه‌های اخیر استان اصفهان به شمار می‌رود، چرا که این منبع آبی مهم برای مصارف مختلف از جمله محیط زیست، آشامیدنی، کشاورزی، صنعت، گردشگری و امور شهری اهمیت حیاتی دارد اما بدلایل مختلف از جمله بی‌تدبیری در سال‌های گذشته، خشکی آن سال به سال افزایش یافته، بطوری که این پدیده مشکلات مُتعددی از جمله انتشار ریزگردها، فرونشست زمین، مشکلات اجتماعی و محیط زیستی، از بین رفتن منابع طبیعی و مشقت در کشت و کار کشاورزی منطقه را رقم زده است.