زیباکلام: تحریم هایی که احمدی نژاد گفت نعمت بودند دمار از روزگارمان درآوردند!
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 13 شهریور 1402 10:58
به گزارش انصاف نیوز، صادق زیباکلام طی یادداشتی در کانال خود با تیتر «هسته‌ای، تحریم‌ها و فقر اقتصادی» نوشت: در مقابل هستی و نیستی کشور که به‌پای هسته‌ای ریختیم، «هسته‌ای کدام دستاورد را داشته؟»
هنوز نطق‌ها و شعارهای انقلابی زمانی که غربی‌ها تحریم‌ها را بواسطۀ برنامۀ هسته‌ای ایران در دهۀ ۸۰ شروع کردند، فراموش نکرده‌ایم. «تحریم‌ها نعمت است»، «تحریم‌ها باعث می‌شوند که به‌جای چشم به‌خارج، به‌سمت توسعۀ منابع داخلی خودمان برویم»، «تحریم‌ها باعث رونق اقتصادی خواهند شد»، «تحریم‌ها توفیق اجباری هستند»، «تهدید‌ها را تبدیل به فرصت خواهیم کرد»، «تسلیم زورگویی غربی‌ها نخواهیم شد». آقای «احمدی‌نژاد» در یک سخنرانی پرشور در وارمین فرمودند: «غربی‌ها با توسعۀ صنعت هسته‌ای در ایران مخالف‌اند، چون هسته‌ای ۲۵۰ رشتۀ تولیدی دیگر را به‌راه خواهد انداخت». یکی دیگر از بزرگان فرمودند: «ورود ایران به باشگاه هسته‌ای، جایگاه استراتژیک کشور را در منطقه و جهان تغییر خواهد داد». آقای دکتر «علی‌اکبر صالحی»، رئیس سازمان اتمی گفتند: «برنامهۀ جامعی داریم که تا پایان دهۀ ۹۰، چندین نیروگاه هسته‌ای دیگر در کشور بسازیم و سوخت آن‌ها در داخل کشور تأمین خواهد شد».
یک‌نفر در آن غوغاسالاری «حق مسلم ماست»، می‌گفت: «هسته‌ای را بت و ایدئولوژیک نکنیم. هسته‌ای در نهایت، اقتصاد است. مسئلۀ نهایی این است که برق تولیدی نیروگاه بوشهر، کیلوواتی چقدر تمام می‌شود؟ اورانیوم ۳/۵ درصد غنی‌شده در بازار بین‌المللی چه‌قیمتی دارد و در نطنز و فردو چقدر دارد تمام می‌شود؟ ما چون گفته‌ایم اسرائیل را می‌خواهیم نابود کنیم، برنامۀ هسته‌ای‌مان با مشکل مواجه شده و ربطی به پیشرفت ندارد؛ و نباید هستی و نیستی مملکت را به‌پای چاه ویل هسته‌ای بریزیم.»
اما دادگاه، او را متهم به «نشر اکاذیب» و «تشویش اذهان عمومی» نمود. قاضی از وی در دادگاه پرسید که: «چگونه ممکن است که یک استاد دانشگاه، که رشته‌اش علوم سیاسی است، تشخیص بدهد که هسته‌ای نباید اولویت باشد، اما هزاران مهندس، فیزیکدان و دانشمندان هسته‌ای، نتوانند تشخیص بدهند؟ چگونه شما به‌خودتان اجازه می‌دهید که دانش و آگاهی متخصصین و مسئولین کشور را به‌زیر سؤال ببرید؟». امروز معلوم شده که آن متهم به «نشر اکاذیب» و «تشویش اذهان عمومی»، خیلی هم بیراه نمی‌گفته. هستی و نیستی کشور به‌پای هسته‌ای ریخته شده، تحریم‌ها که نعمت بودند، دمار از روزگار کشور و مردم در آورده‌اند و معلوم نیست در قبال این‌همه مصیبت، هسته‌ای بعد از دو دهه چه گلی بر سر پیشرفت و توسعۀ اقتصادی کشور زده است؟
