هواگرد تخم‌مرغی که هیچکس اجازه ندارد آن را بخرد!
- مجموعه: دنیای خودرو
به گزارش ایسنا به نقل از دیلی میل، «فرانکی زاپاتا»(Franky Zapata) مخترع فرانسوی و قهرمان سابق جت‌اسکی که با یک هاوربُرد از کانال مانش عبور کرد، جدیدترین ایده خود را به نمایش گذاشت. این ایده، یک وسیله نقلیه پرنده شخصی است.
«ایراسکوتر»(Airscooter) که به عنوان یک جایگزین برای خودرو طراحی شده است، به لطف تیغه‌های روتور هیبریدی خود می‌تواند با سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت در هوا حرکت کند.
هر کسی که حداقل آموزش را دیده باشد، می‌تواند این وسیله نقلیه را از داخل کابین عجیب و تخم‌مرغ‌شکل آن هدایت کند و از مناظر تا ارتفاع ۲۹۰۰ متری لذت ببرد.
به گفته زاپاتا، سفری که در زمان اوج مصرف خودرو حدود دو ساعت طول می‌کشد، با ایراسکوتر تنها در ۱۰ دقیقه امکان‌پذیر می‌شود. با وجود این، ایراسکوتر مانند سایر مفاهیم پروازی سازگار با محیط زیست نیست زیرا تا حدی از سوخت به عنوان نیروی محرکه استفاده می‌کند و انتشار کربن آن با انتشار کربن یک خودروی سواری قابل مقایسه است.
تصاویر مفهومی ایراسکوتر توسط شرکت زاپاتا منتشر شده‌اند. این شرکت توسط فرانکی زاپاتا تاسیس شد تا ایده‌های او را زنده کند. شرکت زاپاتا اعلام کرده که ایراسکوتر در حال ساخت است.
زاپاتا گفت: این وسیله نقلیه اولین گامی است که ما را به عصر جدیدی از تحرک سوق می‌دهد. ایراسکوتر همسو با زمان است و آزادی بی‌نظیری را در پرواز ارائه می‌دهد. در این راستا، ایراسکوتر نشان‌دهنده پیشرفت قابل توجهی در زمینه حمل‌ونقل هوایی مسافر است که ما در نظر داریم آن را در سال‌های آینده امکان‌پذیر کنیم.
ایراسکوتر یک هواگرد برخاست و فرود عمود است که می‌تواند مستقیما به هوا بلند شود و نیاز به باند فرودگاه را کاهش می‌دهد. این یک وسیله نقلیه الکتریکی هیبریدی است؛ به این معنی که ترکیبی از سوخت و نیروی الکتریکی را برای حرکت دادن شش روتور خود به کار می‌گیرد. روتورها از بالای بدنه تخم‌مرغ‌شکل ایراسکوتر امتداد یافته‌اند.
به گفته شرکت زاپاتا، ایراسکوتر به لطف این سیستم پیشرانه هیبریدی-الکتریکی، یک پرواز دو ساعته را امکان‌پذیر می‌کند که طولانی‌تر از توانایی هر هواپیمای برخاست و فرود عمود دیگر در بازار است.
کابین خلبان ایراسکوتر دارای دو جوی‌استیک به سبک جوی‌استیک‌های بازی است که پس از گذراندن یک جلسه آموزشی کوتاه، کنترل آن را برای هر کسی آسان می‌کند.
وزن ایرسکوتر فقط ۱۱۵ کیلوگرم است که به سختی با دو نفر دارای وزن متوسط برابری می‌کند. با وجود این، در هر پرواز فقط یک نفر می‌تواند داخل آن قرار بگیرد.
شرکت زاپاتا در مصاحبه با دیلی‌میل گفت: اگرچه ایراسکوتر برای عموم مردم به عنوان یک جایگزین برای خودروها طراحی شده است اما برای خرید مردم عرضه نخواهد شد. در عوض، مردم مبلغ مشخصی را برای خلبانی کردن پرواز خود پرداخت می‌کنند تا به مدت حداکثر ۴۰ دقیقه مناظر دیدنی را از پنجره‌های ایراسکوتر ببینند و لذت ببرند.
مشخص نیست که آنها چقدر برای این تجربه هزینه خواهند کرد. دیلی میل برای کسب اطلاعات بیشتر با شرکت زاپاتا تماس گرفت. پاسخ این بود که علاقمندان می‌توانند مشخصات خود را در وب‌سایت شرکت ثبت کنند.
شرکت زاپاتا که در جنوب فرانسه مستقر است، گفت که برای به‌کارگیری وسیله نقلیه خود در سطح بین‌المللی تلاش می‌کند.
این شرکت از سال آینده، مراکز پرواز را در آمریکا افتتاح می‌کند که دقیقا مانند شرکت «ویرجین گلکتیک»(Virgin Galactic)، پروازهای تفریحی را به مشتریان خود ارائه می‌دهند. اولین مرکز پرواز در شهر لیک هاواسو سیتی در ایالت آریزونا احداث خواهد شد که فرانکی زاپاتا قبلا از آن به عنوان مکانی برای آزمایش هاوربرد استفاده کرد.
فرانکی زاپاتا قصد دارد پیش از این که مردم از ایرسکوتر استفاده کنند، خودش آن را در جاده ۶۶ آمریکا آزمایش کند.
ایرسکوتر متعلق به دسته‌بندی ۱۰۳ وسایل نقلیه است که به عنوان وسایل نقلیه فوق سبک نیز شناخته می‌شوند و برای کار کردن به گواهینامه پرواز یا گواهینامه خلبانی نیازی ندارند.
کشورهایی مانند آمریکا و چین به شرط رعایت معیارها، استفاده کردن از این وسایل نقلیه را برای اهداف تفریحی مجاز می‌دانند. براساس معیارهای تعریف‌شده، وزن خالی وسیله نقلیه نباید از ۲۵۴ پوند تجاوز کند، ظرفیت سوخت باید کمتر از پنج گالن باشد و حداکثر سرعت نباید از ۶۳ مایل در ساعت بالاتر برود.
زاپاتا و کارکنانش در حال حاضر روی یک وسیله نقلیه مفهومی به نام «جت‌ریسر»(JetRacer) کار می‌کنند که سال گذشته از آن رونمایی شد و شبیه به یک خودروی «کارت»(Kart) پرنده است.
جت‌ریسر بدون چرخ است اما می‌تواند با استفاده از ۱۰ موتور میکرو توربو جت با سوخت نفت سفید، به صورت عمودی برخیزد و فرود بیاید که به آن امکان می‌دهد به ارتفاع تقریبا ۳۰۰۰ متری برسد.
جت‌ریسر ابتدا برای سرگرمی مورد استفاده قرار خواهد گرفت اما زاپاتا مشتاق است که روزی از آن در عملیات امداد و نجات کوهستان استفاده شود یا بتواند پزشکان اورژانس را به صحنه تصادف‌های جاده‌ای برساند.
