تقویم تاریخ - 10 مرداد

مجموعه: تقویم تاریخ

1383ش:در «صفحه مجلس» روزنامه شرق شماره دهم مرداد 1383 اطلاعيه اي چاپ شده بود كه چون تازگي دارد يكي دو قسمت آن در زير خواهد. از آنجا كه عينا و شماره بندي شده به چاپ رسيده بود به نظر مي آيد آگهي باشد، زيرا در روزنامه نگاري چنين روالي براي خبرنويسي نيست. در عمر روزنامه نگاري 48 ساله خود كه هر روز همه خبرهاي جهان را مرور كرده ام چنين پاسخ تندي را از جانب يك موسسه به پارلمان يك كشور نديده بودم. به نظر مي رسد كه اين پاسخ به اظهارات چند نماينده كه نظر آنان است داده شده باشد. پاسخ، نوعي انتقاد نسبت به آن نمايندگان است. معمولا پاسخ به پارلمان از طريق وزير مربوط و يا معاون پارلماني وزير( به شرط اين كه پارلمان انتصاب آن معاون را قبلا تاييد كرده باشد) با لحني بسيار ملايم داده مي شود. پاسخ به مجلس ارسال مي شود، نه روزنامه. هنگام طرح پاسخ در مجلس، اگر مطرح شود؛ روزنامه پاسخ و عكس العمل مجلس نسبت به آن را تواما منتشر مي كند. اينك بايد ديد كه واكنش مجلس به اين «نوآوري» چه خواهد بود!.

1388ش:به مناسبت ورود مرگ محمدرضا پهلوی ـ آخرین شاه نظام سلطنتی ایران، به سال سی ام، برخی ار رسانه های آمریکا و اروپا در یکمین هفته امردادماه 1388 (هفته آخر جولای 2009) به درج نظر تاریخنگاران درباره او پرداخته بودند که خودش هم کتابی تحت عنوان «پاسخ به تاریخ» تالیف کرده که در سال 1980 به زبان انگلیسی منتشر شده است. در طول 29 سالی که از درگذشت پهلوی دوم گذشته هرسال مورخان معاصر به این مناسبت به اظهار نظر پرداخته اند.

1819م:امروز زادروز هرمن ملويل Herman Melville داستان نويس و شاعر آمريكايي است كه اول اوت 1819در شهر نيويورك در يك خانواده بازرگان به دنيا آمد و 28 سپتامبر 1891 در گذشت. هرمن 12 ساله بود كه پدرش از اندوه ورشكستگي ديوانه شد و درگذشت .پدر هرمن وارد كننده كالا از فرانسه بود. هرمن كه در زمينه ادبيات و كارهاي شكسپير مطالعه فراوان داشت تصميم به كار در كشتي گرفت و از كشتي هاي شكار نهنگ آغاز كرد و به عنوان ملوان نيروي دريايي آمريكا پايان داد. وي به هاوايي و بعدا به ميان تاپي ها رفت و زندگاني پر ماجرايي داشت. در بازگشت به نيويورك و سكونت با مادر، به نوشتن داستان پرداخت.

داستان هاي او همه در رابطه با دريا بود ؛ آن چه را كه ديده و بر سرش آمده بود كه مي توان آنها را نوعي خاطرات توام با داستان توصيف كرد. يك داستان او كه « مابي ديك » عنوان دارد يك شاهكار ادبي است. كتاب معروف ديگرش « اومو » درباره جزاير جنوبي يونان است كه در طول كار در نيروي دريايي آمريكا به آنجا رفته بود . داستان معروف ديگر او « تاي پي » عنوان دارد كه درباره اين قوم اقيانوس آرام است كه مدتي با آنان زندگي كرد. آخرين داستان او كه نيمه تمام ماند و نويسنده اي ديگري آن را به پايان برد « بيلي باد » عنوان دارد كه شرح اعدام يك ملوان جوان انگليسي است كه به خاطر جرمي كه فرمانده كشتي مرتكب شده بود او را محاكمه و اعدام كردند. ماجرا در جريان يك جنگ دريايي انگلستان و فرانسه رخ داده بود.

1999م:امروز سالگشت درگذشت «نيراد چودريNirad Chowderi» نويسنده بنگالي است كه اول اوت سال 1999 در يكصد و دو سالگي درگذشت و دهها اثر از خود به جاي گذارد.

چودري كه در بنگال شرقي (بنگلادش امروز) به دنيا آمده و در هند و انگلستان زندگي كرده بود در 99 سالگي آخرين كتاب خود تحت عنوان «3 سوار» را نوشت. نوشتن يك كتاب كامل، جالب و بدون نقص در اين سن، در تاريخ ادبيات جهان بي سابقه بوده است.

چودري كه در دانشگاه كلكته، رشته تاريخ را تحصيل كرده بود، كار نويسندگي را از نوشتن مقاله و تفسير خبر آغاز كرد. وي براي راديو هند هم تفسير مي نوشت و شخصا اين تفسيرها را مي خواند.

اوت (آگست ـ اوگوست)، هشتمين ماه ميلادي در تقويم گريگوري، از امروز آغاز مي شود كه نامگذاري آن داستاني جالب دارد، از اين قرار:

در تقويم رومي كه به دستور «ژوليوس سزار» تدوين شده بود و در آن تقويم، كه «سال» بمانند تقويم ايرانيان از مارس آغاز مي شد، ماه اوت فعلي ماه ششم بود و Sextilis (ماه ششم) خوانده مي شد. ماه پيش از آن را به اين مناسبت كه ژوليوس سزار در آن به دنيا آمده بود، ژولاي (جولاي ـ ژوئيه) نامگذاري كرده بودند كه پس از گذشت بيش از دو هزار سال به همين نام باقي مانده است.

پس از سزار، پسر خوانده او «گايوس اوكتاويوسGaius Octavius» به سمت امپراتور انتخاب شد و سزار اوكتاويانوس نام گرفت. سناي روم پس از غلبه اوكتاويانوس بر مخالفين و در صدر آنان ماركوس آنتونيوس و كلئوپاترا ملكه يوناني تبار مصر، وي را لقب «اوگوستوسAugustus» داد و پيشنهاد او را كه به تنهايي حكومت كند و شريك نداشته باشد تصويب كرد. گام بعدي اوگوستوس كه پا در جاي پاي پدر خوانده اش مي گذارد، قرار دادن نام خود بر يكي از ماههاي سال بود و ماه ششم را كه متعاقب ماه ژولاي (ماه ژوليوس سزار) بود برگزيد و آن را «اوگوست» ناميد كه هنوز باقي مانده است. كار بعدي او كه خودخواهي محض خوانده شده است اين بود كه اعلام كرد ماه اوگوست بايد مانند ماه ژولاي 31 روزه باشد تا دست كمي از ماه ژوليوس سزار نداشته باشد كه عملي شده است و به اين ترتيب، سال ميلادي كه خورشيدي است داراي هفت ماه 31 روزه است!.

اوگوستوس پس از 40 سال حكومت در نوزدهم اوگوست (ماهي كه به نام خودش بود) در سال 14 ميلادي درگذشت.

41م:يکم اوت سال دهم پيش از ميلاد،كلاديوس كه 25 ژانويه سال 41 ميلادي در 51 سالگي از سوي سناي روم جانشين «كاليگولا» شد به دنيا آمد و در طول زمامداري خود كوشش بسيار كرد تا طرز تفكر روميها با توجه به حقايق زمان تغيير يابد. از جمله پيشروي و توسعه روم بايد عمدتا در غرب صورت گيرد تا شرق زيرا، براي توسعه قلمرو روم در شرق نياز به مقابله با ايرانيان است كه روم استطاعت آن را ندارد و هميشه تلفات و هزينه سنگيني متحمل شده است. همين طرز فكر باعث تصرف كامل انگلستان توسط رومي ها شد. يكي ديگر از اصلاحات او؛ عضويت نمايندگان سرزمينهاي متصرفه روم در سناي اين كشور كه مردم اين سرزمين ها احساس كنند جزيي از خاك روم هستند و بدون تأييد سناتورهاي آنان قانوني وضع نخواهد شد كه به زيانشان باشد. اجباري كردن تدريس تاريخ، فلسفه، رياضيات و ادبيات در مدارس قلمرو روم كه آنها را معلومات اربعه ناميد و بدون تسلط بر آنها، هيچكس نمي توانست مقام دولتي، ژنرال ارتش و فرماندار شهرستان شود، از جمله اصلاحات ديگر وي بود. تكليف قرار دادن براي امپراتور (منتخب سنا)، كه مايحتاج غذايي مردم را تأمين كند و به همين دليل، وي در 24 كيلومتري جنوب شهر رم بند «استيا Ostia» را ساخت تا كشتي هاي بزرگ حامل غلات، حبوبات و احشام بتوانند در آنجا بار خود را تخليه كنند، توسعه تجارت با «شرق دور», هند و بنادر جنوبي ايران در خليج فارس از طريق مصر و درياي سرخ، اجباري كردن تدريس فن بيان و درست سخن گفتن در مدارس و آزاد شدن بردگاني كه با سواد شوند و زبان رومي (لاتين) و تاريخ روم و حساب كردن را فراگيرند از موارد اصلاحات كلاديوس Cladius به شمار مي روند. خود او الكن بود و با ممارست بسيار بر اين عيب كه اصلاح آن لازمه رهبري كشور است فايق آمده بود.

528م:در سال 527 ميلادي ژوستينين Justinian (ژوستينيانوس) امپراتور روم شد و 38 سال حكومت كرد. وي و معاصر او خسرو انوشيروان آخرين حكمرانان بزرگ دو امپرتوري روم و ايران بودند و بمانند يكديگر توجه خاص به ايجاد دادگاههاي مختلف و وضع قوانين دادرسي داشتند. ژوستي نيان در طول حكومت 38 ساله خود، در آفريقا و اسپانيا و غرب به فتوحات بزرگي نائل آمد ولي سه بار از ايرانيان شكست نظامي خورد و اراضي وسيعي را از دست داد. در سال 545 ميان دو امپراتوري يك قرارداد صلح امضاء شد ولي اين قرارداد به اختلافات و نزاع دو دولت پايان نداد.

1936م:هشتمين دور تازه بازيهاي المپيك در اين روز در سال 1936 در شهر برلن آغاز شد. براي انجام اين دور مسابقه ها كه در آن ورزشكاراني از 52 ملت شركت كرده بودند بزرگترين استاديوم آن زمان جهان ساخته شده بود. اين استاديوم در طول دو سال آماده شده بود. هيتلر در مراسم آغاز اين مسابقه ها شركت كرده بود و ورزشكاران از برابر رژه رفته بودند و 3 هزار كبوتر پرواز داده شده بود. در مراسم گشايش اين بازي ها يكصد هزار تن و عمدتا آلماني حضور يافته بودند و براي هيتلر سرود خوانده و كف زده بودند.

1966م:يکم اوت 1966 حادثه اي بي سابقه در دانشگاه تكزاس واقع در شهر آستين روي داد. در اين روز، نزديك ظهر، چارلز جوزف ويتمن Charles Joseph Whitman دانشجوي 25 ساله رشته معماري كه قبلا يك سرباز تفنگدار بود پس از كشتن مادر و همسر خود در خانه هاي جداگانه، با تفنگ و به حدكافي مهمات به دانشگاه بازگشت و از برج 27 طبقه دانشگاه بالا رفت و از آنجا بناي تيراندازي به پايين را گذارد و به هركس كه در ديد او قرار گرفت تيراندازي كرد؛ از دانشجو و استاد تا مراجعين عادي و كارمند.

در اين تير اندازي 14 تن از جمله يك بانوي حامله كشته و 33 تن ديگر زخمي شدند و چارلز جوزف هم به دست پليس كشته شد. چارلز يك دانشجو خوب و ساعي اعلام شده بود.

1978م:در اين روز- يکم اوت- در سال 1978 ميلادي آن دسته از مردم نيكاراگوئه كه ضد حكومت خانواده ساموزا بودند در سراسر اين كشور دست به اعتصاب و راهپيمايي زدند و مخالفت خود را كه از سال 1972 (روز وقوع زمين لرزه مرگبار شهر ماناگوئه) آغاز كرده بودند به اوج رسانيدند. اعتراض مردم به اين بود كه چرا بستگان ساموزا مقامهاي دولتي و شركتهاي انتفاعي و منابع ثروت را اختصاص به خود و در انحصار خود قرار داده اند و چرا «آناستازيوساموزا دبايله Debayle» در پايان دوره شش ساله رياست جمهوري خود انتخابات را برگزار نكرده است و پدر، عمو و خود او 41 سال به طور غيرقانوني بر نيكاراگوئه حكومت كرده اند. دوهفته بعد از ميان مخالفان كه از قشرهاي مختلف بودند، گروه مسلح چپگراي ساندينيستها كاخ دولت را تصرف كرده و 1500 كارمند آن را به گروگان گرفت. اين وضعيت همزمان با اوجگيري انقلاب ايران بود. به هر حال، ساموزا در 25 ژوئيه سال 1979 براثر فشار مخالفان كناره گيري كرد و به پاراگوئه گريخت، زيرا در آخرين لحظه دولت آمريكا حاضر نشده بود به او پناهندگي دهد و دوماه بعد در شهر آسانسيون پاراگوئه هدف گلوله بازوكا قرار گرفت و كشته شد.

1357ش:به مناسبت وقايع نيكاراگوئه در مردادماه سال 1357 «اوت 1978 ميلادي» اين نگارنده تفسيري درباره نيكاراگوئه و خانواده ساموزا نوشت كه چند روزي به علت مخالفتهاي زياد انتشار نيافت. استدلال اين بود كه بستگان و دوستان شاه هم همانند خانواده ساموزا مقامهاي حساس و مهم را در ايران در دست خود دارند و در همه شركتهاي پرسود نيز شريك هستند از جمله خواهران و برادران شاه و اين تفسير آتش انقلاب را شعله ور تر خواهد ساخت. نگارنده زير بار تعديل و حذف قسمتهايي از آن نمي رفت تا سرانجام پس از چند روز جر و بحث سردبير وقت روزنامه اطلاعات دستور چاپ آن را عينا تحت نام نويسنده در صفحه ششم مورخ 9 شهريور 1357 (شماره 15700) اين روزنامه داد.

1991م:31 ژوئيه 1991 و پنج ماه پيش از فروپاشي شوروي، جورج بوش (پدر) رئيس جمهوري وقت آمريكا در مسكو با ميخائيل گورباچف قرارداد كاهش سلاحهاي اتمي تا ميزان يك سوم و موشكهاي دوربرد دو كشوررا تا 50 درصد امضا كردند. اين قرارداد «ستارت - 1» ناميده شده است كه از قراردادن حروف اول كلمات عنوان قرارداد دركنار هم ساخته شده است. اين قرارداد كه در آن طرف مغبون، مسكو بود متحدين آمريكا را شامل نمي شد. دولت مسكو متحد اتمي خارج از چارچوب اتحاد شوروی نداشت، ولي انگلستان و فرانسه متحدان نظامي آمريكا و نيز اسرائيل داراي چنين سلاحهايي بوده اند. مفاد اين قرارداد، بايد در طول هفت به اجرا درمي آمد و در پايان اين مدت شمار كلاهك ها محدود به 6 هزار و 5 هزار مي شد. قبلا و در دهه 1970 (سالهاي 1972 و 1979)، دو دولت قرارداد محدود كردن موشكهاي دوربرد را ميان خود امضاء كرده بودند كه «سالت» عنوان گرفته است. در دهه اول قرن 21 سران روسيه نشان داده اند كه از اين قراردادها زياد خرسند نيستند، و همچنين قول و قرارهاي عمدتا غيرعلني گورباچف با آمريكا را كه يكطرفه اجرا شدند؛ پيمان ورشو منحل شد ولي پيمان ناتو گسترش يافت، شوروي فروپاشيد اما اتحاديه اروپا شكل گرفت و درحال توسعه است.

2003م:از يکم اوت 2003 و چند روز پس از تصويب لايحه «كويزومي» نخست وزير وقت ژاپن در پارلمان اين كشور مبني براعزام سربازان ژاپني به عراق و جنگيدن در كنار آمريكا، اين موضوع در جامعه ژاپن شكافي عميق ايجاد كرده بود. هنگام طرح اين لايحه هم نمايندگان مخالف فرياد فراوان كشيده ، روي ميزهاي پارلمان پريده و مشت بر زيردستي هاي خود كوبيده بودند كه اين لايحه مغاير قانون اساسي است كه خود مقامات آمريكايي هنگام اشغال نظامي ژاپن براي اين كشور تدوين كرده اند و ما به اين قانون كه سربازانمان در سرزميني ديگر نكشند و كشته نشوند راضي هستيم و 58 سال در جامعه ما صحبت از جنگ نبود. با وجود اين، لايحه کويزومي در 26 ژوئيه 2003 به تصويب رسيد.

نتيجه نظر سنجي كه به سفارش روزنامه آساهي انجام شده و چهار شنبه 30 ژوئيه 2003 انتشار يافت نشان داد كه تنها 33 در صد از ژاپني ها مخالف اين لايحه نبودند و مابقي نه تنها آن را مغاير قانون اساسي مي دانستند بلكه از آن واهمه داشتند كه پاي ژاپن بار ديگر به درگيري هاي بين المللي باز شود و اوضاع آسياي جنوب شرقي که اينك با نيمه اول قرن 20 فرق دارد به زيان ژاپن دگرگون شود. چين ديگر آن كشور مفلوك سابق نيست، كره شمالي داراي موشك و سلاح اتمي شده و روسيه خود را از دردسرهايي كه داشت نجات داده و ويتنام را كه همه مي شناسند.

ژاپني هاي مخالف اين لايحه گفته بودند با شهرتي كه ژاپن به خاطر كارهايش در نيمه اول قرن 20 به هم زده و هنوز فراموش نشده اند به مصلحت اين كشور نست كه دست كم بدون تصويب سازمان ملل به عراق قدم بگذارد. اگر اين كار خوب بود آلمان و فرانسه قدم پيش مي گذاشتند.

1982م:دادگاه عالي كشور گواتمالا واقع در آمريكاي مركزي به شكايت «افرين ريوس مونت Effrain Rios Montt» ديكتاتور سابق كه در 1982 با يك كودتاي نظامي براي يك سال و اندي رئيس اين كشور شده بود اول اوت 2003 راي داد كه او مي تواند در انتخابات رياست جمهوري و هر گونه انتخابات عمومي ديگر شركت كند و قانون اساسي و قوانين موضوعه نمي توانند « حق » را از كسي سلب كنند. قانون اساسي نسبتا تازه گواتمالا( مصوب 1985 ) شركت ديكتاتورهاي سابق اين كشور و كساني را كه در گواتمالا دست به كودتاي نظامي زده بودند براي احراز مقامهاي انتخابي ممنوع كرده است. هفته پيش از اعلام اين تصميم ، هواداران « مونت » كه يك ژنرال بازنشسته است در خيابانهاي پايتخت گواتمالا به حمايت از او دست به تظاهرات زده بودند . شمار آنان را بيش از پنج هزار تن گزارش كرده بودند.

2003م:مقامات مربوط دولت آمريكا اول اوت 2003 تصويب كردند كه 30 هزار دلار جايزه « لو دادن » دو پسر صدام حسين به فردي كه نشاني مخفيگاه آنان را به نظاميان آمريكايي داده بود پرداخت شود ، ولي از افشاء نام اين فرد خودداري كردند . طبق پاره اي از گزارشهاي تاييد نشده كه از راديو اسرائيل هم پخش شد ، برنده اين پاداش يك تاجر عراقي به نام « نواف زيدان » بوده است . عدي و قصي صدام حسين و نوه 14 ساله او كه در خانه اي در موصل پنهان شده بودند لو رفتند ، 22 ژوئيه 2003 اين خانه به محاصره نيروهاي امريكايي درآمد و ضمن تيراندازي از زمين و هوا اين دو برادر ، نوه 14 ساله صدام و مردي كه با آنان بود كشته شدند. دولت آمريكا قبلا براي دستگيري و يا سر هركدام از اين دو برادر 15 ميليون دلار پاداش تعيين كرده بود و براي سر صدام 25 ميليون دلار.

2003م:به گزارش اول اوت 2003 واشنگتن پست، يك عراقي سالخورده به نام« سالم كربول» در روستاي خود طلوعيه پسر 28 ساله اش صباح كربول را كه خبر چين نيروهاي آمريكايي مستقر در عراق شده بود در حضور پسر ديگرش به گلوله بست. چون صباح بر اثر تير اندازي پدر با تفنگ كالاشنيكوف زخمي شد و هنوز جان در بدن داشت ، برادرش صلاح كار نيمه تمام پدر را به انجام رسانيد و برادر را با شليك گلوله ديگري كشت. طلوعيه در منطقه تكريت و در كنار دجله قرار گرفته است.

2003م:دولت اردن يکم اوت 2003 اعلام كرد كه به دو تن از دختران صدام حسين به نام «رنا» و «رغد كه با 9 فرزند خود وارد آن كشور شده اند پناه داده است زيرا که نامشان در فهرست آمريكا مربوط به عراقي هايي كه بايد دستگير شوند نبوده است.

اين عده كه چند ساعت پيش از انتشار اعلاميه دولت اردن وارد اين كشور شده بودند تا آن زمان در منطقه بغداد زندگي مي كردند.

«رغد» در مصاحبه با تلويزيون عرب زبان «العربيه» گفت كه پدرش باور نمي كرد كه بغداد به آن زودي سقوط كند؛ به پدرش خيانت شد، آنان كه بيش از همه مورد اعتماد پدرش بودند به او زودتر از ديگران خيانت كردند و ....

«رنا» 32 ساله داراي 4 فرزند و «رغد» 34 ساله داراي 5 فرزند هستند و هر دو بيوه اند. صدام حسين دختر سومي هم دارد. دو پسر صدام حسين و نوه اش که مدتي مخفي بودند به دست نيروهاي آمريکايي کشته شده اند.

2008م:يکم آگوست 2008 باراک اوباما (در آن زمان سناتور ايلي نوي و نامزد سياهپوست (دو رگه) احراز مقام رياست جمهوري آمريكا از حزب دمكرات اين كشور در انتخابات چهارم نوامبر همان سال) دربازگشت از سفر آسيايي ـ اروپايي خود و ازجمله افغانستان گفت كه لازم است شمار بيشتري نيروي نظامي از آمريكا به افغانستان فرستاده شود، زيرا افراد القاعده و طالبان از پاكستان به عنوان پناهگاه استفاده مي كنند. وي كه با روزنامه نگاران سياهپوست ملاقات كرده بود در اظهارات خود اشاراتي نيز به ضعف دولت كابل كرد.

1957م:بر اين تفسيرها بايد اين مطلب را اضافه کرد: در سال 1957 چند زن و مرد از همان مردم كه شمار آنان به انگشتان دست نمي رسيد به سركردگي «دادشاه» ماهها ژاندارمري ايران را در كوههاي آلاشار و ... سرگردان كرده بودند و با تفنگ برنو (تفنگ جنگ جهاني اول) هواپيماي ژاندارمري ايران را انداختند و يك ژنرال را كشتند. بامداد در يك كوه بودند و شامگاه در كوه ديگر، يك روز در ايران، روز ديگر در پاكستان و روز سوم در افغانستان. ياغيگري آنان كه با كشتن دو مرد و يك زن آمريكايي ازجمله رئيس اصل 4 ترومن در كرمان و راننده و مترجم آنان در تنگه سرخ (تنگ سرخ) آغاز شده بود، تنها با وعده دروغيني و سوگند دادن تامين كه ماموران داده بودند و مرگشان پايان يافت. دولت تهران در آن سال ترفيع درجه همه افسران ژاندارمري ايران را درگرو دستگيري و يا مرگ اين چند زن و مرد قرارداده بود. نگارنده اين مطلب يكي از خبرنگاراني بود كه در آن زمان (51 سال پيش) براي پوشش اين رويداد از تهران به منطقه اعزام شده بود.

1290: در اين روز سويس به صورت يك كنفدراسيون درآمد.

1492: به تصميم پادشاهان دوگانه اسپانيا (فرديناند و ايزابلا)، يهوديان از اين كشور اخراج شدند.

1498: «كريستوفر كلمبوس» وارد سرزميني در منطقه كارائيب شد كه ونزوئلا (ونيز نو) نام گرفت. قبلا اروپايي ديگري وارد اين سرزمين نفتدار نشده بود. برخي از بوميان ساحلي ونزوئلا خانه هاي خود را بر ستونهاي چوبي كه در آبهاي كم عمق كارئيب تعبيه مي كردند ساخته بودند كه چون اين كارشان مشابه مردم «ونيز» ايتاليا بود سرزمينشان ونزوئلا نام گرفت. كلمبوس شش سال پيش از اين وارد قاره غربي (امريكا) شده بود و به گشتزني خود دراين قاره و اعلام مناطق مورد بازديد به عنوان «ملك و متعلقه اسپانيا!» ادامه مي داد.

1619: در اين روز از سال 1619 و 12 سال پس از استقرار انگليسي ها در منطقه ويرجينيا و ايجاد شهر جيمز تاون، نخستين دسته بردگان سياهپوست مرکب از 20 نفر به اين مهاجر نشين (ويرجينيا - ايالات متحده امروز ) منتقل شدند تا براي اروپائيان مهاجر كار رايگان كنند و برده داري در آمريكاي شمالي تا نيمه اول دهه 1860 ادامه داشت. جمعيت سياهپو ستان ايالات متحده در سال 2000 حدود 31 ميليون بود.

1778: نخستين «بانك پس انداز» در شهر هامبورگ آلمان كار خود را آغاز كرد.

1790: نخستين سر شماري نشان داد كه ايالات متحده آمريکا (بدون احتساب سكنه سياهپوست و بوميان كه در آن زمان تبعه بشمار نمي آمدند) داراي 3 ميليون و 939 هزار و 214 تن جمعيت بود كه تماما مهاجران اروپايي تبار بودند.

1793: در اين روز در سال 1793، دولت انقلاب فرانسه «كيلوگرم (هزار گرم)» را به عنوان نخستين واحد وزن در نظام متريك معرفي كرد.

1861: دولت برزيل كنفدراسيون آمريكا ( ولت ايالات جنوبي آمريكا) را برسميت شناخت.

1914: روز اول اوت 1914 آلمان به روسيه اعلان جنگ داد.

1943: در اغتشاشات نژادي محله هارلم شهر نيويورك 5 تن كشته و 410 نفر مجروح شدند.

1944: در شهر ورشو بر ضد نيروهاي آلمان كه از 5 سال پيش از آن شهر را در اشغال داشتند شورش شد.

1950: جزيره گوام واقع در اقيانوس آرام يك منطقه آمريكايي اعلام شد. گوام كه قبلا متعلق به اسپانيا بود در پي جنگ آمريكا و اسپانيا، از آغاز قرن 20 به آمريكا منتقل شده بود كه در جريان جنگ جهاني دوم موقتا به تصرف ژاپن در آمده بود.

1957: در پي آزمايش موشك قاره پيماي شوروي و موشكي شدن اين اتحاديه كه قبلا هم داراي سلاحهاي اتمي و ازجمله بمب هيدرژني شده بود، ايالات متحده و كانادا يك فرماندهي مشترك دفاع هوايي تشكيل دادند. باوجود فروپاشي شوروي در دسامبر 1991 اين فرماندهي به نام «فرماندهي مشترك هوايي آمريكاي شمالي» هنوز به قوت خود باقي است!.

1960: شهر اسلام آباد در اين روز پايتخت پاكستان اعلام شد. قبلا راولپندي پايتخت پاكستان بود. اين دو شهر در نزديكي هم قراردارند.

1967: در پي جنگ شش روزه اعراب و اسرائيل و پيشروي اسرائيل در سرزمين هاي عربي، اين دولت از چنين روزي بيت المقدس شرقي را ضميمه قسمت غربي آن (اورشليم = جروسالم) كرد و مسأله پيچيده تر شد.

1975: در اين روز در سال 1975 موافقتنامه هلسينكي به امضاي 35 كشور شركت كننده در نشستي به همين نام از جمله آمريكا و شوروي رسيد كه به موجب آن اين ممالك در زمينه حقوق بشر و ساير مسائل مشابه جهاني تعهد همكاري سپردند.

1990: دولت عراق به مذاكرات خود با كويت كه به منظور حل مسئله نفت ناحيه مرزي انجام مي شد پايان داد و از اين مذاكرات خارج شد.

1995: كمپاني سازنده وسائل برقي وستيگهاوس شبكه تلويزيوني قديمي آمريكا «سي بي اس» را به 5 ميليارد و چهار صد ميليون دلار خريداري كرد. به اين ترتيب هر سه شبكه بزرگ تلويزيوني آمريكا در دست كمپاني هايي قرارگرفته اند كه خارج از حرفه رسانه اي بوده اند.