تقویم تاریخ -10 آبان

مجموعه: تقویم تاریخ

ژوستين دوم امپراتور قبلي روم شرقي در پي شكست شديد از ارتش ايران كه خسرو انوشيروان با وجود پيري شخصا هدايت نيروها را در آن جنگ بر عهده داشت از فرط اندوه دچار افسردگي مزمن شده و كنار رفتة بود.

1320ش:در پايان دهه اول آبان 1320 مجلس و مقامات دولت وقت، با وجود اشغال نظامي ايران، موفق شدند متفقين را قانع كنند كه از اصرار به لغو و يا اصلاح قانون نظام وظيفه عمومي ايران منصرف شوند. در برابر اين اصرار متفقين، تنها تني چند از مقامات وقت سر فرود آورده بودند. اين چند تن همان هايي كه افراد پادگانها را در روز حمله نظامي به وطن مرخص كرده بودند!. متفقين خواسته بودند كه ايران به جاي خدمت وظيفه و داشتن ارتشي عظيم، براي خود يك سپاه سي هزار نفري استخدامي مركب از نظاميان حرفه اي به وجود آورد. پس از پيروزي انقلاب نيز برخي گروههاي چپگرا كه خواب فدراليزه كردن ايران را ديده بودند اصرار به لغو قانون وظيفه عمومي و انحلال ارتش را داشتند كه موفق نشدند.

1345ش:در پي پديد آمدن اختلاف نظر ميان ايران و كنسرسيوم نفت كه از هفتم آبان 1345 خورشيدي (29 اكتبر 1966)، هشت سال پس از تصويب قرار داد طرفين در پارلمان ايران، آشگار شده بود اول نوامبر اين سال (3 روز بعد) اورل هريمن ديپلمات كاركشته آمريكايي براي رفع اختلاف وارد تهران شد. همزمان سي نماينده هم از جانب شركتهاي عضو كنسرسيوم به همين منظور به تهران وارد شدند.

هريمن كه چند سال پيش درگذشت از دهه 1950 بارها براي حل مسئله نفت و مسائل مربوط به روابط ايران و آمريكا وارد تهران شده بود. درجريان اختلاف دكتر مصدق با انگلستان بر سر نفت، وي چندين هفته در تهران اقامت كرده بود. باوجود اين، هريمن در كتاب خاطراتش همه حقايق درباره اين مسافرتها را بيان نكرده است.

1350ش:دهم آبان ماه 1350 (1971) در پي اجراي قانون دولتي شدن راديو ـ تلويزيونهاي ايران و قرار گرفتن آنها در يك سازمان واحد و اعتراض اين سازمان به نحوه ترجمه و توزيع اخبار ساير كشورها (خارجي) از سوي خبرگزاري پارس (ايرنا)، جلسه عمومي اين خبرگزاري با حضور وزير مربوط تشكيل شده بود تا به اين موضوع و همچنين شكايات رسيده درباره تنظيم اخبار به كميسيون عرايض مجلس شوراي ملي (معادل كميسيون اصل نود فعلي)، و نيز شكايت مشابه به بازرسي شاهنشاهي رسيدگي شود. شاكيان با مضموني تقريبا مشابه نوشته بودند كه وظيفه يك خبرگزاري داخلي نيست كه مترجم خبرگزاري هاي كشورهاي ديگر و احتمالا گزارشهاي مغرضانه آنها باشد و نظر خاص اين خبرگزاري ها را كه از سياست دولت هاي متبوعشان سرچشمه مي گيرد به خورد ايرانيان دهد.

تا آن زمان راديوها و به ويژه راديو دولتي ايران، تلويزيون غير دولتي و روزنامه هاي صبح (عموما كم تيراژ) اخبار آژانس پارس را نقل مي كردند.

شاكيان خواسته بودند كه روزنامه ها مستقيما مشترك هر خبرگزاري كه بخواهند بشوند و اخبار خارجي را به سليقه خودشان انتخاب و ترجمه كنند و مسئول كار خود باشند. با اين عمل، نه تنها اخبار متنوع خواهند شد و روزنامه هاي كشور چهره متفاوت به خود خواهند گرفت، بلكه مخاطبان با مطالعه اخبار به سياست و روش هر روزنامه پي خواهند برد و روزنامه مطابق ميل خود را انتخاب و مطالعه خواهند كرد كه راه خوبي براي ايجاد رقابت ميان روزنامه ها است. وظيفه حرفه اي خبرگزاري ملي و داخلي جمع آوري و توزيع اخبار شهر و كشور و نيز خبرهايي است كه نمايندگي هايش از خارج بفرستند و نيز تفسير وقايع خارجي به قلم و يا از قول مفسران، تحليلگران و صاحبنظران داخلي تا مردم روشن شوند و نيز آموزش عمومي بينند.

حاضران در جلسه اين نظرات را منطقي و حرفه اي تلقي كردند و مورد تاييد قرار دادند و قرار شد از آنجا كه بار تغذيه راديو ـ تلويزيونها دارد از دوش خبرگزاري دولتي برداشته مي شود، اين خبرگزاري به روال حرفه اي بازگردد و تنها به تهيه و توزيع اخبار داخلي و اخبار خارجي ارسالي از نمايندگانش بپردازد، و ترجمه از آژانسها منحصر به گزارشهاي مربوط به ايران (اخبار ويژه) و ارسال آنها مستقيما براي برخي مقامات باشد.

پس از رسيدن اين خبر و شرح مذاكرات جلسه به گوش ناشران روزنامه ها بسيار كم تيراژ صبح (آن زمان) دست به اعتراض زدند كه براي مشترك خبرگزاري خارجي شدن و استخدام مترجم پول ندارند!. جمعي از آنان به نخست وزير وقت متوسل شدند و تني چند تهديد به تحصن در مجلس كردند و به اين ترتيب حرفه اي ترين تصميم به حالت تعليق در آمد كه ظاهرا هنوز معلق است و بيم از آن است كه خبرگزاري هاي روزافزون داخلي كه از كمك مالي دولت هم برخوردار مي شوند آن الگوي نادرست (مترجم گزارش هاي خبرگزاري هاي خارجي بودن) را كه در هيچ نقطه ديگر از جهان ديده نمي شود بكار بندند.

1357ش:دهم آبان 1357 ( اول نوامبر 1978 ) در اوج انقلاب و پس از آغاز اعتصاب کارکنان نفت و قطع صادرات آن، شاه پسرش را (که در آن زمان 18 ساله بود) با يک پيام شفاهي به ديدار جيمي کارتر رئيس جمهوري امريکا فرستاد. رسانه هاي آمريکا نوشته بودند که شاه به تجديد انتخاب جرالد فورد کمک مالي کرده بود. شاه با روساي جمهوري آمريکا از حزب جمهوري خواه - آيزنهاور، نيکسون و فورد و همكاران آنان از جمله کيسينجر، جورج بوش (پدر) ، رامسفلد و ... مناسبات بهتري داشت. دمکراتها بويژه جان اف. کندي و جيمي کارتر اصرار به دمکراتيزه شدن ايران، رعايت كامل قانون اساسي و کاهش مداخلات شاه در امور دولتي را داشتند. روزولت و ترومن هم قبلا تا حدي همين نظر را ابراز داشته بودند.

1790م:«ادموند بورك Edmund Burke» فيلسوف، نويسنده، خطيب و سياستمدار «ايرلندي ـ انگليسي» يکم نوامبر سال 1790 كتاب معروف خود در مخالفت با انقلاب فرانسه را تحت عنوان «بازتاب هاي انقلاب در فرانسه» منتشر ساخت. وي در اين كتاب نوشته است: چون انقلاب فرانسه سازمان يافته نيست و به صورت خودجوش به وجود آمده و سير اعتراض و تظاهرات خياباني آن را به پيش مي راند، به زودي به خشونت و بي قانوني كشانده مي شود و نظم جامعه از ميان مي رود و همه ساختار و دستاوردهاي فرانسويان در طول تاريخ نابود و دست كم يك نسل گم و تلف مي شود. بورك كه در سومين سال انقلاب فرانسه اين نظر را مطرح ساخت نام حكومت انقلاب از پيش سازمان نيافته را «ماب رول» گذارد و پيش بيني كرد كه انقلاب فرانسه پس از دوران تخريب، با فاجعه به پايان مي رسد و شكست مي خورد. اين وضعيت و بي نظمي زمينه را براي ظهور يك ديكتاتور، اما نظم برقرار كن آماده مي سازد و مردم كه از حكومت «ماب» خسته شده اند اين ديكتاتور را نجات دهنده خود مي پندارند و همانند شمع گرد او جمع مي شوند.

بورك كه در سال 1729 در دوبلين (ايرلند) به دنيا آمده و بسال 1797 درگذشت و يك محافظه كار بشمار آمده است معتقد بود كه احزاب در يك كشور، صرف نظر از ايدئولوژي آنها، عامل ثبات جامعه هستند. در چنين كشوري نه كودتا رخ مي دهد و نه انقلابي نظير انقلاب فرانسه. احزاب با انتقادهاي بموقع و اعتراض هاي مسالمت آميز خود (نطق و نوشته و اجتماعات برنامه ريزي شده توام با انضباط) مانع وخامت مسائل و گسترش نارضايي ها مي شوند و در چنين محيطي مردم با آراء خود در انتخابات، انقلاب آرام به وجود مي آورند و مقامات را تثبيت و تغيير مي دهند و در چنين جوامعي كودتا و انقلاب بدون كنترل و برنامه به وجود نخواهد آمد و مردم به پيشرفت ادامه مي دهند و مي توانند با برنامه ريزي، آينده خود و فرزندانشان را بسازند.

1886م:اول نوامبر زادروز دو داستان نگار است كه براي تهيه سوژه هاي خود و لمس حقايق و درك مشكلات و انعكاس آنها به عنوان خبرنگار آزاد (فري لنس) در چند جنگ شركت كردند.

«استيفن كرين» داستان نگار آمريكايي در سال 1871 و هرمان گريگ نويسنده نروژي در 1886 به دنيا آمدند. هردو هم در آلمان فوت شدند.

داستانهاي «كرين» به عنوان شاهكارهاي واقعينويسي پذيرفته شده اند.

1928م:با هدف تشويق مولفان كتاب، از سال 1928 در آمريكا، یکم نوامبر هر سال (روزي چون امروز) روز مولف تعیین شده و برگزار می شود كه به تدريج ساير كشورها هم يك روز سال را به بزرگداشت مولفان و دادن جايزه به آنان اختصاص داده اند. از نيمه قرن 20 به اين سوي، بسياري از کشورها با هدف تسهيل امر تاليف و قراردادن وسائل تحقيق و تاليف؛ وام، معرفي ناشر و کمک به چاپ و توزيع اين تاليفات يک مرکز دولتي و يا نيمه دولتي به صورت كانون و انجمن در کشور خود داير كرده اند كه اسما و يا عملا زير نظر مستقيم رئيس دولت قرار دارد. با اين که ايران در زمان خسروانوشيروان (15 قرن پیش) و پس از او سامانيان (11 قرن پیش) داراي چنين مراکزي بود که کتابهای آن دوره در دست است، به نظر مي رسد که فعلا فاقد چنين كانوني مهم و لازم باشد.

در قديم، پادشاهان و اميران مشوّق و متولي امر تحقيق و تاليف بودند و اينک، جز معدودي از کشورها، دولتها طبق قانون و با بودجه كافي و برنامه مدون عهده دار اين وظيفه بسيار مهم و اساسي شده اند.

1835م:پروفسور «آدولف فن بايرAdolf Von Baeyer» شيميدان نامدار آلماني كه همه با نام او آشنا هستند 31 اكتبر سال 1835 به دنيا آمد و 82 سال عمر كرد و برنده جايزه نوبل در شيمي شد.

وي در هر سه رشته رياضي، فيزيك و شيمي تحصيل كرده بود ولي دكتراي خود را در رشيه شيمي گرفته و به موازات تدريس اين رشته در دانشگاههاي برلين و هايدلبرگ در آزمايشگاه «ككول» به تحقيقات خود ادامه مي داد و بسياري از مواد و تركيبات شيميايي را كشف كرد ازجمله اسيد باربي توريك ، نيل ها، تركيبات فنل و .... برپايه كشفيات او داروهاي متعدد ساخته شده است.

1903م:امروز، اول نوامبر، سالگشت درگذشت «تئودور ممسنTheodor Mommsen» از نويسندگان و مورخان بزرگ قرن 19 آلمان است. كتاب او «تاريخ روميان» جامعترين تاليف در اين زمينه است. وي در طول عمر خود 900 كتاب، رساله و مقاله نوشت. ممسن كه اول نوامبر 1903 درگذشت و برنده جايزه نوبل در ادبيات شد پس از اتمام تحصيلات و به دست آوردن مدرك دكترا در تاريخ، استاد دانشگاه لايپزيك شده بود كه بعدا او را به اتهام شركت فعالانه در انقلابات سال 1848 از كسوت استادي بركنار كردند. ممسن پس از اخراج از كار تدريس كه آن را غير منصفانه مي دانست به فرانسه، سويس و ايتاليا رفت و به تحقيق در باره اوضاع دوران باستان پرداخت و در بازگشت به آلمان، ده سال پس از اخراج، بار ديگر استاد درس تاريخ شد و اين بار در دانشگاه برلين. وي كه يك ليبرال ملي بود به عضويت مجلس آلمان نيز انتخاب شده بود.

ممسن بيش از هر مورخ ديگر موفق به خواندن اسناد تاريخ باستان شده است. بسياري از رويدادهاي تاريخ ايران باستان و آن قسمت كه در رابطه با يونان، روم، ارمنستان، سوريه و فلسطين بوده از كتب ممسن ترجمه و نقل شده است. او براي نوشتن تاريخ روميان 40 سال مطالعه و سند جمع آوري كرده بود. تفسيرهاي او بر قانون كيفري و آيين دادرسي روم باستان و طرز حكومت روميان و سياست پولي آنان بي نظير است.

1755م:ساعت 9 و 40 دقیقه بامداد یکم نوامبر 1755 یک زمین لرزه بسیار شدید و متعاقب آن سونامی و حریق شهر ساحلی لیسبون پایتخت پرتغال را ویران ساخت و یک سوم جمعیت شهر را نابود کرد. جمع کشته شدگان 60 تا 100 هزار تن برآورد شده است. این زمین لرزه تا اسپانیا و مراکش ـ همه جا را تکان داد که جمع تلفات این مناطق 15 هزار تن بود. این زلزله باعث فقر اقتصادی و دگرگونی های سیاسی در پرتغال شد ازجمله سیاست این کشور برای توسعه مستعمرات پایان یافت و ....

1765م:اول نوامبر سال 1765 ميلادي قانون تمبر مصوب پارلمان انگلستان كه تحميل ماليات تازه اي از جانب اين دولت انگلستان بر مهاجرنشينان انگليسي در آمريكاي شمالي بود به اجرا گذارده شد كه مهاجرنشينان مقيم ماساچوست به ويژه ايرلنديها و اسكاتلنديهايشان كه سابقه طولاني دشمني با دولت لندن (اينگلند) را داشتند اعتراض كردند و به دليل اين كه بدون حضور نماينده آنان تصويب شده بود تقاضاي لغو آن را كردند و به اين سان جنبش استقلال طلبي در آمريكاي شمالي پا گرفت كه در آغاز هم مورد حمايت همه مهاجران نبود. اعتراضي كه با اجراي قانون تمبر آغاز شد كمتر از يازده سال بعد، در چهارم ژوئيه سال 1776 منجر به صدور اعلاميه استقلال مهاجرنشينان گرديد و فدراسيون آمريكا شمالي به وجود آمد كه مدعي است ابر قدرت جهان امروز است و مي كوشد كه به هر ترتيب، اين مقام را براي مدتي ديگر حفظ كند.

دولت لندن از دهها سال پيش از آن، از مهاجرت اسكاتلنديها و ايرلنديها به آمريكاي شمالي استقبال كرده بود تا از شر آنان در بريتانيا آسوده خاطر شود؛ غافل از اين كه آنان در آمريكا هم دست از مخالفت بر نخواهند داشت و هسته اوليه جنبش استقلال خواهي را همين اسكاتلندي ها و مهاجران ايرلندي تبار به وجود آوردند و با استفاده از فرصت تازه (اجراي قانون تمبر) دست به تبليغ بر ضد دولت لندن زدند و انقلاب وارد مرحله قطعي خود شد.

1923م:يکم نوامبر سال 1923يك دادگاه فدرال آمريكا «آلبرت فال» وزير داخله اين كشور را به جرم سوء استفاده از مقام و وارد ساختن زيان مالي به دولت به پنج سال زندان و محروميت از مشاغل عمومي محكوم كرد.

جرم او فروش و واگذاري اراضي دولتي بدون دادن اعلان مزايده در روزنامه ها بود. در ميان خريداران اراضي دولتي، برخي از آشنايان آلبرت فال ديده شده بودند.

1928م:دولت جمهوري تركيه يکم نوامبر 1928ميلادي الفباي اين كشور را كه تا آن زمان همانند ساير ممالك اسلامي الفباي عربي بود به لاتين تغيير داد تا نه تنها هرچه بيشتر از گذشته اش فاصله بگيرد، بلکه تلفظ واژگان در سراسر کشور يكسان شود و تفاوت لهجه ها كاهش يابد. از آن پس واژه ها به همان گونه كه دركوچه و بازار تلفظ مي شد ــ نه مطابق ريشه و اصل واژه ــ به لاتين نوشته شد و اندكي تغيير يافت. براي مثال ؛ اسلامبول به صورت استانبول درآمد، بلند «بولنت» و محمد «مهمت» نوشته شد و .... در ايران هم عده اي به رضا شاه اصرار كردند كه چنين كند که به نتيجه نرسيدند. بيش از سي درصد واژه هاي زبان ترکيه ريشه فارسي دارند.

1963م:اول نوامبر سال 1963 چند واحد ارتش در جنوب ويتنام بر ضد دولت «نگو دين دي امNgo Din Diem» كه در سال 1955 با بركنار كردن «بائو داي» امپراتور اسمي ويتنام جنوبي رئيس اين كشور موقت شده بود دست به كودتا زدند كه ضمن اين كودتا «دين دي ام» و برادرش كشته شدند و يك شوراي نظامي زمام امور را به دست گرفت كه ضد كمونيست تر از او بود. دولت آمريكا هفتم نوامبر رژيم تازه را به رسميت شناخت.

همسر «نگو دين دي ام» كه در زمان كودتا در آمريكا بود دولت جان اف كندي رئيس جمهوري وقت امريكا را كه خود 22 روز بعد در شهر دالاس ترور شد متهم به حمايت از نقشه كودتا و مرگ شوهرش كرد. در پي اين كودتا، جنگ ويتنام و در نتيجه مداخله امريكا در اين جنگ گسترش يافت، جنگي كه آمريكا در آن شكست خورد و وحدت ويتنام تامين شد.

«نگودين دي ام» يك كاتوليك بود كه پيروان اين مذهب در ويتنام جنوبي در اقليت هستند. فرانسويان در طول استعمار ويتنام، مذهب كاتوليك را درآنجا ترويج كرده بودند. نگو دين ديم با حمايت ژنرال آيزنهاور رئيس جمهوري وقت آمريكا بود كه موفق شد در ويتنام نظام جمهوري برقرار كند. حال آن كه طبق قرارداد ژنو قرار بود تا انجام رفراندم وحدت دو ويتنام، بائو داي رئيس قسمت جنوبي اين كشور باشد. نگو دين ديم هنگام مرگ 54 ساله بود.

1993م:يكم نوامبر سال 1993 پيمان ايجاد «اتحاديه اروپا» معروف به پيمان Maastrich كه در هفتم فوريه 1992 به امضا رسيده بود به اجرا گذارده شد كه اينك داراي 27 عضو، چهار میلیون و 324 هزار کیلومتر مربع وسعت (نزدیک به سه برابر ایران) و 500 میلیون جمعیت با زبان و فرهنگ مختلف است که 23 زبان در مکاتبات و مکالمات اتحادیه رسمیت دارند. مذاكرات مربوط به تاسيس اتحاديه اروپا كه جاي «جامعه اروپايي» را بگيرد از 19 دسامبر 1991 و همزمان با قطعي شدن فروپاشي شوروي آغاز شده بود ولي به سختي پيشرفت مي كرد. شالوده اين اتحاديه به نام بازار مشترك اروپا در دهه 1950 در گردهمايي «رم» منتهی به اعلامیه مورّخ 25 مارس 1957 گذارده شده بود و پیش از این اعلامیه، طرح موضوع در مذاکرات سال 1951 پاریس که در 18 آوریل این سال پایان یافته بود.تصويب پيمان فوريه 1992 در كشورهاي اروپايي هم چندان آسان نبود. در فرانسه درصد اكثريت تصويب كننده ناچيز بود و در انگلستان به جاي رفراندم، پارلمان آن را به تصويب رساند و در دانمارك، اكثريت مردم آن را رد كردند.

اصول اين پيمان بر پايه هماهنگي امور اجتماعي، اقتصادي، سياسي و امنيت مشترك كشورهاي عضو تنظيم شده است و «يورو» پول واحد كشورهاي اروپايي در اجراي همين پيمان به وجود آمده است كه باز اكثريت مردم برخي از كشورهاي عضو ازجمله سوئد راي به حفظ پول ملي خود دادند. تكليف قانون اساسي اروپا هم كه در بعضي از كشورهاي عضو از سوي اكثريت مردم رد شده بود به درستي روشن و قطعي نشده است. علاوه بر تفاوت های فرهنگی ميان ملل عضو اتحاديه اروپا، روسيه بزرگترين كشور اروپا در خارج از اين اتحاديه قرار دارد و تا چنين باشد نمي توان به آينده اين اتحاديه زياد خوش بين بود، مخصوصا كه بيشتر اعضاي آن عضو «ناتو» هستند كه يك اتحاديه نظامي و گرداننده اصلي آن آمريكا ـ کشوری در قاره دیگر ـ است.

1998م:یکم نوامبر 1998 دادگاه اروپايي حقوق بشر تاسيس شد. تاسيس اين دادگاه نشانه ضعف سازمان ملل در كار نظارت بر رعايت اعلاميه جهاني حقوق بشر تلقي شده است. هنگام تاسيس اين دادگاه اظهار اميدواري شده بود كه ساير مناطق جهان دادگاههاي منطقه اي از اين دست داشته باشند.

2003م:دكتر مهاتير محمد نخست وزير فدراسيون مالزيا سي و يكم اكتبر 2003 خود را بازنشسته و قدرت را به معاونش «عبدالله احمد بداوي» تحويل داد. مهاتير محمد كه به صراحت لهجه معروف است در طول 22 سال حكومت بر مالزيا اين كشور را به صورت يك قدرت اقتصادي در آورد.

آخرين اظهارات صريح و بدون پرده او دو هفته پيش از بازنشستگي بيان شده بود كه در مراسمي رسمي گفته بود: يهوديان كنترل جهان را به دست دارند، و ديگران (اشاره به آمريكا) را وادار مي كنند كه برايشان جنگ كنند و بميرند.

اين اظهار او سبب شد كه مجلس نمايندگان آمريكا به اتفاق آراء وي را محكوم سازد و سناي آن كشور مالزيا را از فهرست دريافت كنندگان كمك نظامي از آمريكا حذف كند.

مهاتير محمد يك ماه پيش از 78 ساله شدن، خود را بازنشسته كرد. عبدالله احمد سال 15 جوانتر از او است.

2003م:سي و يكم اكتبر 2003 «كاماتو هنگو » پيرترين زن وقت درگذشت .وي كه يك ژاپني بود در سپتامبر اين سال وارد يكصد و شانزدهمين سال عمر خود شده بود و کهنسالترين زن جهان اعلام شده بود.

2003م:سي و يكم اكتبر 2003 يك فيلمبردار تلويزيون به نام «استيو گريسون» كه براي تهيه تصويراز دادرسي يك متهم به قتل وارد محوطه مجتمع قضايي « ون نس » در منطقه لس آنجلس آمريكا شده بود مشاده كرد كه يك مرد با سلاح كمري به سوي مردي ديگر تيراندازي مي كند و اين مرد در پناه درخت مي كوشد كه گلوله ها به او اصابت نكند و از اين صحنه كم سابقه فيلمبرداري كرد. ضارب به تير اندازي ادامه داد تا طرف مقابل بر زمين افتاد و سپس خونسردانه سلاحش را در جيب گذارد و به راه خود ادامه داد كه رهگذران يك مامور پليس را در آنجا يافتند و او را به دنبال ضارب فرستادند و ضارب كه خود را ويليام ستريلر 60 ساله معرفي كرد دستگير شد . ويليام اعتراف كرد كه جري كوري وكيل 53 ساله قضايي را تير زده بود ، زيرا كه کوري قسمتي از پولي را كه به منظور حل يك اختلاف قضايي به او سپرده بودند تا به وي بدهد بدون دليل به سود خود برداشته بود و حاضر به پس دادن نبود و قاضي دادگاه هم امروز و فردا مي كرد. جري كوري كه از چند نقطه بدن مجروح شده بود در بيمارستان بستري شد.

2005م:بانو «مورين داود Maureen Dowd» مقاله نويس نيويورك تايمز در مقاله اي كه در 29 اكتبر 2005 همزمان در بيشتر روزنامه هاي آمريكا انتشار يافته بود با لحني بسيار تند جورج بوش رئيس جمهوري آمريكا، ديك چني معاون او و ساير مقامات كاخ سفيد را مورد انتقاد قرار داده بود كه چرا كينه شخصي را وارد امور ملي كرده بودند. اشاره مورين كه تا آن روز 29 سال سابقه روزنامه نگاري داشت به افشاء نام «والري پليم» کارمند ارشد وقت «سيا» بود كه يكي دو تن از همكاران كاخ سفيد، ظاهرا براي گرفتن انتقام از شوهر او «جو ويلسون»، وي را لو داده و «رابرت نواك» روزنامه نگار محافظه كار نامش را در شيكاگو تريبيون فاش ساخته بود. ويلسون ديپلمات مستعفي كه در زمان اشتغال مامور رسيدگي به شايعه فروش اورانيوم نيژر به صدام حسين بود پس از بررسي اين قضيه، اين شايعه را تكذيب كرده بود. تكذيب شايعه، اندكي پس از نطق جورج دبليو بوش در اجلاس مشترك كنگره آمريكا صورت گرفت كه ضمن آن اشاره كرده بود كه صدام از نيژر اورانيوم خريداري كرده است.

«مورين داود» كه سالها حوزه كار او، پوشش اخبار كاخ سفيد واشنگتن براي نيويورك تايمر بود و با طرز كار مقر رئيس جمهوري و فعاليت هاي آنجا آشنايي دارد در مقاله خود رامسفلد را «رامي» و «چني» را «فردي كه خود را مرد نيرومند آمريكا مي پندارد» و نزديكان بوش را «كروني ها (شاهزادگان ـ تاجداران» خطاب كرده بود. مورين كه كاتوليك ايرلندي تبار و متولد شهر واشنگتن است كار روزنامه نگاري را با تهيه اخبار شهري براي «واشنگتن استار» آغاز كرده بود.

شبكه تلويزيوني سي بي اس نيز يكشنبه شب (30 اكتبر 2005) در مجله تلويزيوني «سيكستي مينيتز» خود با «Joe Wilsonجو ويلسون» شوهر والري مصاحبه كرده بود كه از اين عمل کاخ سفيد بسيار خشمگين بود. وي گفت كه تا سالها پس از ازدواج خود، او هم نمي دانست كه همسرش مامور مخفي سيا است.

در اين برنامه گفته شد كه در مدرسه جاسوسي «سيا» حتي افراد نام همكلاسهاي خود را نبايد بدانند و والري پليم در آنجا «وال ـ پ» شناخته مي شد. او از جمله ماموراني بود كه در خارج از آمريكا از خاورميانه تا اروپا، مستقل و بدون وابستگي به سفارت آمريكا فعاليت مي كرد كه اگر شناخته مي شد نمي توانست از مصونيت ديپلماتيك استفاده كند و بايد سالها در زندان كشور محل دستگير شدنش باقي مي ماند. والري كه از دانشگاه آكسفورد انگلستان فوق ليسانس گرفته است كارشناس پيگيري گسترش سلاحهاي كشتار جمعي و اموري از اين دست بود كه پس از افشاي نام او، سمت خود را ازدست داد. وي 20 سال در سيا كاركرده بود كه 18 سالش مامور مخفي و عمدتا در خارج از آمريكا بود. والري خود را به همسايگان و بستگان، كارمند شركت خصوصي معرفي مي كرد و كارت يك شركت را كه وجود هم نداشت همراه داشت. او داراي دو پسر دوقلو است.

جو ويلسون شوهر والري روزگاري كه يك ديپلمات آمريكا بود، در عراق هم با صدام ملاقات و مذاكره كرده بود.

2005م:ارتش روسيه يكم نوامبر 2005 موشك بين قاره اي باليستيك «آر. اس ـ12 ام» از كلاس موشك هاي توپول را آزمايش كرد. اين موشك كه از هر سد دفاعي ضد موشكي مي تواند بگذرد از سكوي ثابت و يا به صورت موبايل (روي كاميون) مي تواند پرتاب شود. پراودا ضمن تشريح برتري هاي اين موشك از لحاظ نظامي نوشته است: آزمايش توپول تازه ثابت كرد كه اين موشك بسيار تازه مي تواند كلاهك مرگبار خود را از هرگونه شبكه دفاع موشكي آمريكا عبور دهد و به هدف برساند و به اين ترتيب پروژه 50 ميليارد دلاري « ا. بي. ام.» آمريكا را كه به منظور خنثي كردن هرگونه حمله موشكي احتمالي طرحريزي شده است نقش برآب ساخته است و اين پول را بر باد رفته بايد به شمار آورد.

2008م:63 سال و 85 روز پس از بمباران اتمي ژاپن، و به اشغال نظامي آمريكا درآمدن، دفاع از وطن در ژاپن كه از آغاز پيدايش شهرت ميهني داشت هنوز براي همه آزاد نيست!. مرور رويدادهاي چند سال اخير نشان مي دهد كه حتي ديدار از بناي يادبود سربازان مقتول زمان جنگ ـ نظامياني كه به خاطر پيروزي وطنشان، ژاپن، با هواپيما دست به خودكشي زدند ـ باعث تضعيف و سقوط چند مقام برجسته ژاپني شده بود. آخرين قرباني از اين دست؛ ژنرال «توشيو تاموگاميToshio Tamogami» رئيس ستاد نيروي هوايي (دفاع از خود) ژاپن بوده است كه 31 اكتبر 2008 سمت خودرا ازدست داد و بركنار شد زيرا كه يك مقاله ميهني نوشته و نظری را مطرح ساخته بود. وی در این مقاله ضمن ردّ متجاوز خواندن ژاپن در جریان جنگ جهاني دوم، خواسته بود كه وطنش داراي ارتشي مشابه كشورهاي ديگر شود (ازجمله آلمان و ايتاليا كه آنها هم بمانند ژاپن در جنگ شكست خوردند) و افزوده بود: قانون اساسي ژاپن كه توسط آمريكايي ها و در دوران اشغال نظامي و برپايه منافع آن دولت تدوين شده است ژاپن را (كه داراي دومين مقام در اقتصاد جهان است و با پول خود _ به صورت وام _ مشكل مالي آمريكا را حل مي كند) از داشتن يك ارتش كامل محروم كرده است و اینک آن زمان فرارسيده است كه اين قسمت قانون اصلاح و ارتش ژاپن از صورت (Self - Defense) درآيد. وي همچنين نوشته بود: اين آمريكا بود كه دام نهاد و ژاپن را وارد جنگ با خود كرد و ....

اين مقاله براي انتشار نوشته نشده بود براي شركت در مسابقه گروه «A.P. A» ارسال و برنده 3 ميليون «Yen» شده بود. عنوان مسابقه اين بود: آيا ژاپن يك مهاجم بود؟.

تارو Taro نخست وزير و هامادا Hamada وزير دفاع ژاپن از مفاد اين مقاله كه ژنرال «تاموگامي» آن را به عنوان يك تبعه (ژاپني) نه مقام دولتي نوشته بود انتقاد و آن را ديدگاهي مغاير سياست دولت اعلام كرده و«ياسوكازو هاماداYasukazu Hamada» وزير دفاع ژاپن گفته بود كه با اين نوشته راهي جز بركنار كردن ژنرال تاموگامي از رياست ستاد نيروي هوايي نداشت!.

1604: سال 1604: تراژدي «اتلّو» كار شكسپير براي نخستين بار در كاخ «وايت هال» روي صحنه آمد.

1604: تراژدي «اتلّو» كار شكسپير براي نخستين بار در كاخ «وايت هال» روي صحنه آمد.

1894: در پاريس اعلام شد که دكتر «روكس» فرانسوي پس از تجربه بسيار، واكسن ديفتري را در آزمايشگاه ساخته است.

1936: ميان المان و ايتاليا يک پيمان اتحاد منعقد شد كه موسوليني رهبر وقت ايتاليا آن را «محور» عنوان داد. طبق اين پيمان ، دو دولت متعهد شده بودند که در مساعي نظامي به يکديگر کمک کنند.

1939: براي نخستين بار به منظور اصلاح نژاد حيوانات، تلقيح مصنوعي انجام گرفت و سپس عمومي شد. تلقيح مصنوعي نخست روي خرگوش آزمايش شده بود.

1950: دو ملي گراي پورتوريكويي به نام اسكار كولازوOscar Collazo و گرسليو تروسلاGriselio torresola در ساختمان «بلر هاوس» در شهر واشنگتن قصد كشتن ترومن رئيس جمهوري وقت امريكا را كردند كه در اين ماجرا يك محافظ ترومن و يكي از دو ملي گرا كشته شدند. ملي گرايان پورتوريكو خواهان استقلال اين جزيره هستند كه از سال 1898 كه اسپانيا در جنگ از آمريكا شكست خورد به تصرف اين كشور درآمده است.

1955: يك هواپيماي مسافربر شركت «يونايتد» آمريكا بر فراز ايالت كلرادو براثر انفجار يك بمب ساعتي كه در جامه دان يك مسافر كارگذارده شده بود سرنگون شد و همه سرنشينانش كشته شدند.

2003: دولت فرانسه براي تعمير كاخ تاريخي ورساي 158 ميليون دلار هزينه اختصاص داد. لويي چهاردهم ورساي را كه در آن قراردادهاي پايان جنگ جهاني اول امضاء شد شاه نشين فرانسه كرده بود.

منبع:iranianshistoryonthisday.com