شربت زینک سولفات

مجموعه: پیشگیری بهتر از درمان

شربت زینک سولفات از طعم خوبی برای کودکان برخوردار است

شربت زینک سولفات
ویتامین ها نقش اساسی در بدن ایفا می کنند. یکی از ویتامین های ضروری برای بدن، ویتامین روی است. برای رفع کمبود ویتامین روی از زینک سولفات استفاده می شود. کمبود ویتامین بدن موجب بروز مشکلات و عوارضی در فرد می شود. کمبود ویتامین روی نیز در افراد مشکلات گوناگونی را به وجود می آورد. مصرف روی در رشد طبیعی و تقسیم سلولی، عادت به تاریکی و دید بهتر در شب، التیام زخم ها، ترمیم بافت، ادراک چشایی، بلوغ جنسی و دستگاه تولید مثل مؤثر است.

از این رو، پزشکان برای افرادی که با کمبود روی در بدنشان مواجه هستند، شربت زینک سولفات تجویز می کنند. در این مقاله، به بررسی بیشتر شربت زینک سولفات می پردازیم.

شربت زینک سولفات برای چه مواردی تجویز می شود؟
•    تجویز به عنوان مکمل غذایی.
•    RDA.
•    دارو کمکی در التیام زخم ها، درمان با ویتامین A و آکرودرماتیت آنتروپاتیکا، کمبود روی، آکنه، آنوسمی، گرانولوماتا گوش (ear granulomata)، آرتریت روماتوئید و کاهش احساس چشایی.

مکانیسم اثر زینک سولفات (Zinc Sulfate)
روی می تواند برای بیش از 70 آنزیم گوناگون به عنوان کوفاکتور عمل نماید. روی موجب التیام زخم ها شده و باعث رشد طبیعی و آسان شدن هیدراسیون پوست می شود. روی کمک می کند تا احساس چشایی و بویایی در انسان به خوبی حفظ شوند.

برای رشد طبیعی و ترمیم بافت های بدن انسان، لازم است که روی به میزان کافی مصرف شود. در بیمارانی که تغذیه آن ها از راه تزریق صورت می گیرد و دارای میزان مناسبی از غلظت پلاسمایی روی هستند، ریزش مو و درماتیت اتفاق می افتد. روی برای بسیاری از آنزیم ها یک عنصر اساسی است که به حرکت پروتئین ها و کربوهیدرات کمک می کند. همچنین، در پروتئین پیوند یابنده به شبکیه کمک بسیاری می کند.

 شربت زینک سولفات گاهی به عنوان مکمل غذایی مصرف می شود

مقدار مصرف شربت زینک سولفات
• خانم هایی که در حین شیردهی از این شربت استفاده می کنند، قبل از 6 ماهگی شیرخوار باید روزانه 19 میلی گرم و پس از 6 ماهگی شیرخوار، روزانه 16 میلی گرم از این شربت را به صورت خوراکی مصرف نمایند.

• برای افراد مونث که بیشتر از 11 سال سن دارند، میزان مصرف این شربت باید 12 میلی گرم خوراکی روزانه باشد.

• برای افراد مذکر که بیشتر از 11 سال سن دارند، میزان مصرف این شربت باید 15 میلی گرم خوراکی روزانه باشد.

• در کودکانی که سن آن ها بین 1 تا 10 سال است، میزان مصرف این شربت باید 10 میلی گرم خوراکی روزانه باشد.
• برای نوزادان زیر یک سال، میزان مصرف این شربت باید 5 میلی گرم خوراکی روزانه باشد.

• بیمارانی که دارای کمبود روی هستند، با مصرف این شربت ممکن است نتیجه درمان در آن ها 6 تا 8 هفته بروز نکند.

تداخل دارویی شربت زینک سولفات
• مصرف این شربت باعث می شود تا تتراسیکلین ها کمتر جذب شوند.

• در صورت مصرف بیش از حد شربت زینک سولفات، احتمال استفراغ و دهیدراسیون شدید در بیمار وجود دارد.

• تجویز 2 گرم روی به صورت مقدار واحد موجب بروز استفراغ می‌شود.

• احتمال دارد بیمار با مصرف این دارو دچار حساسیت مفرط شود.

• اگر مس بدون روی یا روی بدون مس تجویز گردد، احتمال دارد که غلظت سرمی هر یک از این دو عنصر کاهش پیدا کند. در زمان هایی که فقط یکی از این دو عنصر باید مصرف شوند، لازم است که عنصر دیگر به صورت جداگانه اضافه شود و غلظت سرمی آن پیگیری گردد. برای جلوگیری از مصرف بیش از اندازه دارو، عناصر ناکافی در بدن زمانی تجویز می شوند که نیاز به آن ها ضروری تلقی شود.

• در بیمارانی که استفراغ با اسهال شدید دارند، ممکن است مصرف مقادیر زیادی از این عناصر به عنوان جایگزین ضروری باشند.

یکی از عوارض جانبی شربت زینک سولفات، دهیدراسیون و مسمومیت خواهد بود

موارد منع مصرف و احتیاط در شربت زینک سولفات
• در اعصاب مرکزی، این شربت دارای عوارض جانبی بی قراری است.
• شربت زینک سولفات برای پوست عوارض جانبی مثل بثورات پوستی دارد.
•  عوارض جانبی شربت زینک سولفات در دستگاه گوارش شامل: تهوع، استفراغ (در صورت مصرف زیاد دارو)، تحریک، اسهال و زخم معده است.
•  سایر عوارض جانبی شربت زینک سولفات، دهیدراسیون و مسمومیت خواهد بود.

نکات مهم درمورد شربت زینک سولفات
• بهتر است این دارو به فاصله یک تا دو ساعت پیش از غذا مصرف گردد.
• مصرف همزمان شربت زینک سولفات با لبنیات و فرآورده های شیری موجب جذب کمتر شیر می شود.
• اگر بیمار دچار تحریکات گوارشی شد، بهتر است این دارو را با غذا مصرف کند.
• بهتر است همزمان با مصرف این دارو، از خوردن غذاهایی که دارای مقادیر زیادی فسفر، کلسیم، فیتات و... هستند، خودداری کنید.

توصیه های پزشکی برای مصرف شربت زینک سولفات
اگر روی به میزان زیاد مصرف شود، ممکن است موجب اختلال در جذب مس از طریق روده شود. از این رو، اگر بیماری دارای کمبود مس باشد، مصرف روی موجب تشدید کمبود مس در بدن می شود. اگر بیمار با مصرف این شربت دچار تهوع، استفراغ شدید، بثوارت پوستی، اسهال، بی قراری یا از دست دادن آب بدن شد، لازم است مقدار مصرف دارو را کاهش بدهد.
بیمارانی که دارای اختلال کلیوی یا عملکرد گوارشی باشند، باید مصرف دارو را در آن ها تنظیم یا قطع گردد.

گردآوری: بخش کودکان بیتوته