علل ، علایم و درمان تبخال تناسلی

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

تبخال تناسلی می تواند باعث درد ، خارش و زخم در ناحیه تناسلی شما شود

تبخال ناحیه تناسلی :

تبخال دستگاه تناسلی یک عفونت شایع جنسی است که در اثر ویروس تبخال سیمپلکس (HSV) ایجاد می شود. تماس جنسی راه اصلی شیوع ویروس است. بعد از عفونت اولیه ، ویروس در بدن شما خفته است و می تواند چندین بار در سال فعال شود.

تبخال تناسلی می تواند باعث درد، خارش و زخم در ناحیه تناسلی شما شود. اما ممکن است شما هیچ علامت یا علائمی از تبخال تناسلی نداشته باشید. در صورت آلوده شدن ، می توانید مسری باشید حتی اگر زخم قابل مشاهده ای نداشته باشید.

هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد ، اما داروها می توانند علائم را کاهش داده و خطر ابتلا به دیگران را کاهش دهند. کاندوم همچنین می تواند به جلوگیری از شیوع عفونت تبخال دستگاه تناسلی کمک کند.

تبخال دستگاه تناسلی یک عفونت شایع جنسی است 

علایم تبخال تناسلی :

بیشتر مبتلایان به HSV نمی دانند که این بیماری را دارند زیرا هیچ علامت و نشانه ای ندارند یا به دلیلی علائم و نشانه های آنها بسیار خفیف است.

در صورت وجود تبخال تناسلی ، علائم ممکن است حدود دو تا 12 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس شروع شود. اگر علائم تبخال تناسلی را تجربه کرده اید ، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درد یا خارش: ممکن است تا زمانی که عفونت پاک شود ، درد و حساسیت را در ناحیه تناسلی خود تجربه کنید.

برجستگی های قرمز کوچک یا تاول های سفید ریز: این موارد ممکن است چند روز تا چند هفته پس از عفونت ظاهر شود.

زخم ها : تاول های کوچک در ناحیه تناسلی و مقعد بر روی باسن یا در بالای ران ها، این تاول ها ممکن است در طی یک یا دو روز بترکند و زخم های کوچک و قرمز رنگی را برجای بگذارند که می توانند بسیار دردناک باشند. درد در هنگام ادرار کردن که ناشی از ریختن ادرار بر روی زخم ها است.

در حین شیوع اولیه ، ممکن است علائم و نشانه هایی مانند آنفلوانزا، گره های لنفاوی متورم در کشاله ران ، سردرد ، درد عضلانی و تب داشته باشید.

کاندوم می تواند به جلوگیری از شیوع عفونت "تبخال تناسلی" کمک کند

تفاوت در محل علائم:

زخم ها می تواند در جایی ظاهر شوند که عفونت وارد بدن شما شود. می توانید عفونت را با لمس یک تبخال و سپس مالش یا خراش دادن قسمت دیگری از بدن ، از جمله چشمان خود پخش کنید.

زنان و مردان می توانند زخمهایی در این زمینه ایجاد کنند:

ران ها

مقعد

دهان

اوره (لوله ای که اجازه می دهد ادرار از مثانه به بیرون تخلیه شود) 

در زنان همچنین می توانند زخمها در :

ناحیه واژن

دستگاه تناسلی خارجی

دهانه رحم 

در مردان همچنین می توانند زخمها در:

آلت تناسلی مرد

اسکروتوم  ایجاد شوند.

امکان بازگشت تبخال تناسلی وجود دارد:

تبخال تناسلی برای هر فرد متفاوت است. علائم و نشانه ها ممکن است بعد از سالها عود کند. برخی از افراد هر سال تبخال تناسلی را تجربه می کنند. با این حال ، برای بسیاری از افراد ، با گذشت زمان شیوع تبخال تناسلی کمتر است.

در طول عود ، کمی قبل از ظاهر شدن زخمها ، ممکن است احساس کنید:

جایی که عفونت برای اولین بار وارد بدن شما شد ، سوزش ، سوزن سوزن شدن و خارش دارد

درد در قسمت تحتانی کمر ، باسن و پاها 

دو نوع عفونت ویروس هرپس سیمپلکس می تواند باعث تبخال دستگاه تناسلی شود

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید:

اگر گمان می کنید تبخال تناسلی - یا هرگونه عفونت جنسی دیگر دارید - به پزشک مراجعه کنید.

علل هرپس تناسلی : 

دو نوع عفونت ویروس هرپس سیمپلکس می تواند باعث تبخال دستگاه تناسلی شود:

HSV-1 این نوعی است که معمولاً باعث ایجاد سرماخوردگی یا تاول های در اطراف دهان می شود. HSV-1 اغلب از طریق تماس پوست به پوست پخش می شود ، اگرچه ممکن است در طول رابطه جنسی دهانی به ناحیه تناسلی شما منتقل شود. عودهای مکرر نسبت به عفونت HSV-2 بسیار کمتر است.

HSV-2 نوعی است که معمولاً باعث تبخال دستگاه تناسلی می شود. ویروس از طریق تماس جنسی و تماس پوستی به پوست گسترش می یابد. HSV-2 بسیار متداول است و بسیار مسری است.

از آنجا که ویروس به سرعت در خارج از بدن می میرد ، ابتلا به این عفونت از طریق تماس با توالت ، حوله یا اشیاء دیگر که توسط فرد آلوده استفاده می شود تقریبا غیرممکن است.

 زخم های مرتبط با تبخال تناسلی می توانند باعث ایجاد التهاب در مجرای ادرار شوند

عوامل خطر :

زنان بیشتر از مردان به تبخال دستگاه تناسلی مبتلا هستند. ویروس از نظر جنسی راحت تر از زنان به مردان منتقل می شود.

دارای چندین شریک جنسی باشید. هر شریک جنسی اضافی خطر ابتلا به ویروس که باعث تبخال تناسلی می شود را افزایش می دهد. 

عوارض مرتبط با تبخال تناسلی:

عوارض مرتبط با تبخال تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سایر عفونتهای مقاربتی: ابتلا به زخم های دستگاه تناسلی خطر انتقال و یا منقبض شدن سایر عفونت های مقاربتی از جمله ایدز را افزایش می دهد.

عفونت نوزاد: نوزادان متولد شده از مادران آلوده می توانند در طی فرآیند زایمان در معرض ویروس قرار بگیرند. این ممکن است منجر به آسیب مغزی ، نابینایی یا مرگ برای نوزاد شود.

مشکلات مثانه: در بعضی موارد ، زخم های مرتبط با تبخال تناسلی می توانند باعث ایجاد التهاب در اطراف لوله شوند که ادرار را از مثانه شما به خارج (مجرای ادرار) منتقل می کند. تورم می تواند مجرای ادرار را برای چند روز ببندد و نیاز به قرار دادن سوند برای تخلیه مثانه شما شود.

مننژیت در موارد نادر : عفونت HSV منجر به التهاب غشاها و مایع مغزی نخاعی اطراف مغز و نخاع شما می شود.

التهاب رکتال (پروکتیت): تبخال دستگاه تناسلی می تواند منجر به التهاب آستر راست روده بخصوص در مردانی شود که با مردان رابطه جنسی دارند. 

جلوگیری از تبخال تناسلی :

پیشنهادات برای پیشگیری از تبخال تناسلی همان مواردی است که برای جلوگیری از سایر عفونت های مقاربتی انجام می شود:

از فعالیت جنسی خودداری کنید یا تماس جنسی را فقط به شخصی که عاری از عفونت است محدود کنید.

در طول هر تماس جنسی از کاندوم لاتکس استفاده کنید.

 پزشک احتمالاً برای کاهش خطر انتقال ویروس به کودک خود سزارین را پیشنهاد می کند

اقدامات احتیاطی دوران بارداری :

اگر باردار هستید و می دانید که تبخال دستگاه تناسلی دارید ، به پزشک خود بگویید. اگر فکر می کنید ممکن است تبخال دستگاه تناسلی داشته باشید ، از پزشک بخواهید که برای شما آزمایش انجام دهد.

پزشک ممکن است توصیه کند که در اواخر بارداری داروهای ضد ویروسی تبخال را شروع کنید تا سعی کنید از شیوع آن در زمان زایمان جلوگیری کنید. اگر هنگام زایمان بیماری شیوع دارد ، پزشک احتمالاً برای کاهش خطر انتقال ویروس به کودک خود سزارین را پیشنهاد می کند.

درمان تبخال تناسلی :

هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد. درمان با داروهای ضد ویروسی بدون نسخه ممکن است:

در هنگام شیوع اولیه ، زخمها را زودتر درمان کنید.

شدت و مدت زمان علائم را در شیوع مکرر کاهش دهید.

دفعات عود را کاهش دهید.

احتمال انتقال ویروس تبخال به دیگری را به حداقل برسانید.

داروهای ضد ویروسی که برای تبخال دستگاه تناسلی استفاده می شود عبارتند از:

Acyclovir (Zovirax)

والاسیکلوویر (Valtrex) 

پزشک ممکن است توصیه کند که دارو را تنها هنگامی مصرف کنید که علائم شیوع آن وجود داشته باشد یا روزانه یک داروی خاص مصرف کنید ، حتی اگر علامتی از شیوع آن نداشته باشید. این داروها معمولاً عوارض جانبی کمی دارند.

گردآوری:بخش سلامت بیتوته